«Το μεγαλύτερο πρόβλημά μας είναι η συστηματική προσπάθεια για εξαφάνιση των Ελληνικών και Χριστιανικών ιχνών μας από την κατεχόμενη γη μας. Από τους 560 ναούς μας στα κατεχόμενα, μερικοί έχουν μετατραπεί σε μουσουλμανικά τεμένη, άλλοι σε κέντρα διασκέδασης, αποθήκες και στρατιωτικές εγκαταστάσεις, ενώ οι πλείστοι αφέθησαν στην καταστροφική παρέλευση του χρόνου».
Αυτό ανέφερε μεταξύ άλλων ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Γεώργιος συνέντευξή του στο «Φ» που συμπίπτει με την συμπλήρωση 51 χρόνων από την εισβολή του Αττίλα και την κατοχή της Κύπρου.
«Η σημερινή απραξία μας, όμως, και η ανεπίτρεπτη αδιαφορία μας, δίνει στην Τουρκία την ευκαιρία για παγίωση των τετελεσμένων σε πρώτο στάδιο και ολοκλήρωση των στόχων της, που είναι η κατάκτηση και τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου, σε δεύτερο στάδιο. Σ’ όσους πιέζουν για περισσότερες υποχωρήσεις εκ μέρους μας για να βρεθεί λύση στο πρόβλημά μας, επαναλαμβάνουμε ότι η μέθοδος των υποχωρήσεων δοκιμάστηκε και απέτυχε. Το μόνο που επιτυγχάνει είναι να φέρει την Τουρκία συντομότερα στην επίτευξη του επιδιωκόμενου στόχου της», επεσήμανε.
Αναφερόμενος στον κύκλο βίας στη Μέση Ανατολή, τόνισε: «Οι επιθέσεις εναντίον των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή είναι καθημερινό φαινόμενο. Στις επαφές που έχουμε με τον Πατριάρχη Αντιοχείας μαθαίνουμε ότι η βία και τρομοκρατία εναντίον του Χριστιανικού στοιχείου, από τον περασμένο Δεκέμβριο, δεν σταμάτησαν ποτέ. Επιδιώκεται, ουσιαστικά, η εκδίωξη των Χριστιανών από τα εδάφη τους και η επίτευξη ενός εθνικού και θρησκευτικού ξεκαθαρίσματος».
«Η Εκκλησία της Κύπρου συμπαρίσταται με όποιο τρόπο μπορεί στους Χριστιανούς της Μέσης Ανατολής, ιδιαίτερα της Συρίας. Η Ιερά Σύνοδος διενήργησε έρανο σε όλες τις Εκκλησίες της Κύπρου και το προϊόν του εράνου εστάλη στο Πατριαρχείο Αντιοχείας. Τον ερχόμενο μήνα η Ιερά Αρχιεπισκοπή θα φιλοξενήσει 60 φοιτητές από τα παλαίφατα Πατριαρχεία Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων στις κατασκηνώσεις της. Η υπεράσπιση των Ορθόδοξων πιστών της περιοχής από την Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι εύκολη υπόθεση. Γίνεται μέσω της επιρροής της στα διάφορα κράτη και σε οργανισμούς, την αποστολή βοήθειας προς αυτούς αλλά και τις προσευχές μας προς τον Θεό για ενίσχυση των δοκιμαζομένων», συμπλήρωσε.
Για το Κυπριακό ζήτημα, υπογράμμισε:
«Η Κύπρος, η πατρίδα μας, λόγω της ιδιαίτερης θέσης της εκεί που ενώνονται τρεις ήπειροι, η Ευρώπη, η Ασία και η Αμερική, εκεί που συναντώνται οι δρόμοι του εμπορίου και των πολιτισμών, έγινε πολλές φορές το μήλο της έριδος για πολλούς κατακτητές. Οι ισχυροί επέβαλλαν πάντοτε την κυριαρχία τους και αδικούσαν και καταπίεζαν τον λαό της.
Έτσι συμβαίνει και σήμερα, με την Τουρκία, τον ισχυρό παράγοντα της περιοχής. Η οποιαδήποτε υποχώρηση ή μετριοπαθής στάση του αδυνάτου, δεν εξευμενίζει τον κατακτητή, τον ισχυρό, ο οποίος αποβλέπει στην επιβολή του επί του αδικουμένου και στην προώθηση των συμφερόντων του. Δοκιμάσαμε πολλές φορές τη μέθοδο αυτή στα 51 χρόνια της κατοχής, με πολλές και οδυνηρές υποχωρήσεις μας, χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Ως εκ τούτου, αυτό που ζητούμε θα το καταστήσουμε εφικτό εμείς οι ίδιοι με τον τρόπο και τις ενέργειές μας. Αν καταστήσουμε τις επιδιώξεις της Τουρκίας ανέφικτες ή τέτοιες που η εφαρμογή τους να απαιτεί γι’ αυτήν αποτρεπτικό κόστος. Κι έχουμε τέτοιους τρόπους: Ισχυρή αμυντική θωράκιση, αρραγές ενιαίο μέτωπο με την Ελλάδα, επιδίωξη αμυντικών συμμαχιών με άλλες χώρες με τις οποίες συμπλέουν τα στρατηγικά μας συμφέροντα, επαγρύπνηση για αξιοποίηση ευνοϊκών για μας μεταβολών στη διεθνή σκηνή. Ας μην ξεχνούμε ότι, όπως επεσήμαινε από την αρχαιότητα και ο Θουκυδίδης, δεν υπάρχουν αμετάβλητες καταστάσεις.
Κυρίως θα πρέπει να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τη συμμετοχή μας στην Ενωμένη Ευρώπη, της οποίας είμαστε, ισότιμο με τα άλλα κράτη, κράτος μέλος. Θα πρέπει χωρίς αμφιταλαντεύσεις να επιδιώξουμε και να απαιτήσουμε και για τον λαό μας ό,τι δικαιούνται και ό,τι απολαμβάνουν όλοι οι άλλοι Ευρωπαίοι. Αν όλοι οι άλλοι Ευρωπαίοι δικαιούνται να έχουν ελεύθερη διακίνηση, ελεύθερη εγκατάσταση και ελεύθερη απόκτηση περιουσίας σε όλες τις χώρες της Ευρώπης γιατί αυτά να μην τα έχουμε κι εμείς στην ίδια τη χώρα μας; Δεν μπορούν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας να μας πουν ότι όλα αυτά ισχύουν για εκείνους και όχι και για μας. Δεχόμενοι να συζητούμε εκπτώσεις στα δικαιώματά μας, δίνουμε τέλειο άλλοθι στους εταίρους μας, και σε όλους τους άλλους τρίτους, να αδιαφορούν για το πρόβλημά μας.
Έχουμε και πρακτικούς τρόπους πίεσης προς την κατοχική δύναμη. Ελλάδα και Κύπρος πριν ψηφίσουν τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας για την εισβολή της στην Ουκρανία αν απαιτούσαν κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας για την εισβολή της στην Κύπρο, έχοντας μάλιστα και το δικαίωμα του veto, δεν θα είχαμε ευνοϊκά για την περίπτωσή μας αποτελέσματα; Σ’ εμάς, λοιπόν, εναπόκειται να έχουμε ακροατήριο στο διεθνές πεδίο και να καταστήσουμε εφικτές τις επιδιώξεις μας».
Στη συνέχεια της συνέντευξης, ανέφερε: «Η σημερινή απραξία μας, όμως, και η ανεπίτρεπτη αδιαφορία μας, δίνει στην Τουρκία την ευκαιρία για παγίωση των τετελεσμένων σε πρώτο στάδιο και ολοκλήρωση των στόχων της, που είναι η κατάκτηση και τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου, σε δεύτερο στάδιο. Σ’ όσους πιέζουν για περισσότερες υποχωρήσεις εκ μέρους μας για να βρεθεί λύση στο πρόβλημά μας, επαναλαμβάνουμε ότι η μέθοδος των υποχωρήσεων δοκιμάστηκε και απέτυχε. Το μόνο που επιτυγχάνει είναι να φέρει την Τουρκία συντομότερα στην επίτευξη του επιδιωκόμενου στόχου της».
Επιπλέον ο Μακαριώτατος μίλησε για την καταστροφή των θρησκευτικών θησαυρών:
«Το μεγαλύτερο πρόβλημά μας είναι η συστηματική προσπάθεια για εξαφάνιση των Ελληνικών και Χριστιανικών ιχνών μας από την κατεχόμενη γη μας. Από τους 560 ναούς μας στα κατεχόμενα, μερικοί έχουν μετατραπεί σε μουσουλμανικά τεμένη, άλλοι σε κέντρα διασκέδασης, αποθήκες και στρατιωτικές εγκαταστάσεις, ενώ οι πλείστοι αφέθησαν στην καταστροφική παρέλευση του χρόνου.
Από τη συσταθείσα προς τούτο «δικοινοτική» επιτροπή, μικρός αριθμός ναών μας έχει αποκατασταθεί. Το κακό, όμως, είναι ότι και όσοι ναοί αποκαθίστανται δεν μας παραδίδονται πίσω για μόνιμη, ή έστω, περιοδική λατρευτική χρήση από τους κατοίκους των αντιστοίχων κοινοτήτων. Εν τούτοις, παρά τα έξοδα που επωμιζόμαστε, επιδιώκουμε αποκατάσταση όσο το δυνατόν περισσότερων ναών μας, δίνοντας τους έτσι ένα περιθώριο 30-50 χρόνων μη κατάρρευσης, με την ελπίδα της εξεύρεσης μιας λύσης που να επιτρέπει την επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους.
Εκτός από ελάχιστους ναούς μας, τους οποίους η κατοχική δύναμη μετέτρεψε σε μουσεία – ο Απόστολος Βαρνάβας, ο Άγιος Μάμας στη Μόρφου, ο Αρχάγγελος στην Κερύνεια- όλοι οι άλλοι ναοί μας έχουν συληθεί. Εικόνες, τοιχογραφίες και άλλα λατρευτικά αντικείμενα πωλήθηκαν από αρχαιοκάπηλους στο εξωτερικό. Μερικοί από τους ανεκτίμητης αξίας θησαυρούς μας αυτούς, ύστερα από δικαστικούς αγώνες, επέστρεψαν στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου, όπως τα ψηφιδωτά της Κανακαριάς, οι τοιχογραφίες του Αγίου Ευφημιανού της Λύσης και άλλες φορητές εικόνες. Για τον σκοπό αυτό, εκτός από την Εκκλησία και κυβερνητικά τμήματα, εργάστηκαν σκληρά και για χρόνια, και κάποιοι ιδιώτες αφιλοκερδώς, όπως η κ. Τασούλα Χατζητοφή.
Εκτός από τους ναούς μας έχουν συληθεί και καταστραφεί και όλα τα κοιμητήρια μας στην κατεχόμενη γη μας. Στόχος της Εκκλησίας παραμένει η απελευθέρωση, η αποκατάσταση όλων των ναών και μνημείων μας και η επιστροφή όλων των κλαπέντων και ανακτηθέντων θησαυρών μας στο φυσικό τους περιβάλλον. Είναι πρωτοφανές στον 21ο αιώνα να καταστρέφονται θρησκευτικά μνημεία και να παρεμποδίζονται οι θρησκευτικές ελευθερίες».
Ολόκληρη η συνέντευξη ΕΔΩ