- Κλεάνθης Συμεωνίδης, Μέλος Παγκύπριας Οργάνωσης Πολυτέκνων
Πολύτεκνοι, αντί να τους τιμούν ποικιλοτρόπως, τους έχουν εδώ και πολλά χρόνια να άγονται από Υπουργείο σε Υπουργείο για τα αυτονόητα.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για την προσφορά της πολύτεκνης οικογένειας στην κατεχόμενη Κύπρο. Μια προσφορά ανεκτίμητης αξίας τόσο από εθνική όσο και από οικονομική άποψη.
Ο στρατός μας, οι επιχειρήσεις μας, τα ταμεία κοινωνικών συντάξεων, τα σχολεία, τα Πανεπιστήμια μας, τα κρατικά έσοδα (ΦΠΑ), και η οικονομία μας γενικότερα, στηρίζονται στην πολύτεκνη οικογένεια που είναι ο κύριος <αιμοδότης> τους.
Και όμως, σε ένα τόπο κατεχόμενο με δείκτη γονιμότητας μόλις στο 0.8%(γηγενείς οικογένειες) τιμωρούνται τρίτεκνες, πολύτεκνες και υπερπολύτεκνες οικογένειες, αφού λόγω κριτηρίων, δεν λαμβάνουν την παραμικρή κρατική στήριξη.
Τα εισοδηματικά κριτήρια τιμωρούν την μεσαία τάξη αφού με βάση στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας είναι τόσο αυστηρά θεσμοθετημένα όπου μόνο η κατώτερη εισοδηματική τάξη καθίσταται δικαιούχα. Αυτό είναι προβληματικό, διότι τιμωρεί με την σειρά του νέες γεννήσεις, αντί που έπρεπε να τις ενθαρρύνει. Οι εισοδηματικές κλίμακες για το επίδομα τέκνου και την φοιτητική χορηγία δεν αυξήθηκαν εδώ και πάρα πολλά χρόνια ενώ στάσιμα παραμένουν και τα σχετικά ποσά που χορηγούνται.
Η εκάστοτε κυβερνητική αντίληψη είναι <Έτο, δώστε κανένα ποξαμάτι του πολύτεκνου να σιωπήσει και ας φακκά μόνος του στο μεγάλωμα των παιδιών του>. Δυστυχώς όμως οι καιροί άλλαξαν, η απόκτηση πτυχίου έγινε ανάγκη με δυσθεώρητο το κόστος άρα η μικρή στήριξη του κράτους στην κατώτερη εισοδηματική τάξη με πολλά παιδιά (και η μηδενική στην μεσαία τάξη) προβάλλουν άκρως προβληματικές. Στεγαστικά σχέδια για μεγάλες οικογένειες, αυτό και αν είναι όνειρο απατηλό.
Πράσινες φορολογίες, αυξήσεις σε καύσιμα, ρεύμα, τρόφιμα, δίδακτρα, πληρώνω όσα πετώ, αυξήσεις σε τέλη και νερό πλήττουν δυσανάλογα την πολύτεκνη οικογένεια χωρίς να υπάρχουν αντισταθμιστικά μέτρα.
Εκεί που περίμενε μια δικαίωση η πολύτεκνη οικογένεια μέσω της Φορολογικής Μεταρρύθμισης έρχεται πρόταση που εξαιρεί και πάλι ολόκληρη την μεσαία τάξη από εκπτώσεις στον φόρο επειδή ρητά εξαιρεί όσους έχουν εισόδημα άνω των €80.000 είτε ένα είτε δέκα παιδιά έχουν. Άδικη, ισοπεδωτική, τιμωρητική και αντι-δημογραφική αντιμετώπιση.
Οι εκάστοτε κυβερνώντες, όταν πρόκειται για στήριξη μεγάλων οικογενειών λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά. Θεωρούν τη στήριξη παιδιών την ύψιστη δαπάνη, αντί την ύψιστη επένδυση. Ας δούμε όμως αν υπάρχουν λεφτά (και αφήνουμε στην άκρη τα σημερινά πλεονάσματα 500 εκατ.).
- Το κράτος μας βρήκε και δαπάνησε €500 εκατ.από το 2021 για παράτυπους μετανάστες-δικά μας λεφτά, όχι της ΕΕ.
- Το κράτος μας απώλεσε 32 εκατ.από παράνομα τσιγάρα.
- Το κράτος μας απώλεσε 130 εκατ. από το ΦΠΑ σε πολυτελείς επαύλεις και 32 εκατ. σε λεφτά που έδωσε σε μη δικαιούχους στην πανδημία.
- Το κράτος μας πλήρωσε 1 δις. πρόστιμο σε ρύπους τα τελευταία 6 χρόνια.
- Από το 2017 μέχρι το 2023 οι δικαιούχοι φοιτητικής χορηγίας από 20.000 έπεσαν στις 12.000, άρα μιλάμε για εξοικονόμηση εκατομμυρίων.
- Οι δαπάνες για οικογένειες και παιδιά (όπως το επίδομα τέκνου) από το 2010 στο 2022 έχουν μειωθεί κατά 120 εκατ. ετησίως και ο κατάλογος των δαπανών και εξοικονομήσεων δεν έχει τελειωμό.
- ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΥΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥΣ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΕΝΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΝΑ ΔΙΝΟΝΤΟΥΣΑΝ ΣΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΝΕΩΝ ΓΕΝΝΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΣΗ ΑΔΙΚΙΩΝ ΚΑΤΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ?
Έχει καταντήσει κακόγουστο αστείο ότι δεν υπάρχουν λεφτά για να αρθούν οι εξόφθαλμες αδικίες κατά των μεγάλων οικογενειών, που πλήττουν καίρια και το δημογραφικό.
Θέλετε και το κερασάκι στην τούρτα?
- Με βάση στοιχεία του 2022, η Κύπρος είναι στην τελευταία θέση από ΟΛΕΣ τις χώρες της Ευρώπης στα ποσά που δίνει για στήριξη παιδιών/ οικογενειών εν σχέση με το σύνολο των κοινωνικών δαπανών (βλ. σχεδιάγραμμα πιο κάτω).
- Με βάση στοιχεία 2023, η Κύπρος είναι στην 27η θέση ανάμεσα σε Ευρωπαϊκές χώρες όσον αναφορά τον αριθμό των πολύτεκνων οικογενειών κάθε χώρας.
Τα στοιχεία βοούν. Είναι προφανές τι πρέπει να γίνει αν θέλουμε νέες γεννήσεις παιδιών στην Κύπρο. Μόνο με ουσιαστική αύξηση των δικαιούχων και των παροχών, μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες ημέρες. Το ερώτημα είναι, υπάρχει η θέληση, ενδιαφέρεται κανείς, υπάρχει μακροπρόθεσμη δημογραφική πολιτική, αυτό είναι το ζητούμενο.
Υ.Γ Για να είμαστε δίκαιοι, μικρή ακτίδα φωτός είναι η σημερινή κυβέρνηση ΝΧ που άρχισε να αντιλαμβάνεται κάποια πράγματα και έδωσε δείγματα γραφής, πλην όμως, πολλά θα πρέπει ακόμα να γίνουν.
