Ένας μικρός χώρος έξω από την Ιερά Μονή Χιλανδαρίου, με έναν μικρό ναό και γύρω του θαμμένοι οι κοιμηθέντες μοναχοί.
Εδώ, δε θα δει κανείς την πολυτέλεια, μαρμάρινους τάφους ή επιβλητικά μνημεία.
Το κάθε μνήμα σκεπάζεται μόνο με χώμα και έναν απλό ξύλινο Σταυρό. Τα άσπρα γράμματα μαρτυρούν τον κοιμηθέντα. Πάνω στο Σταυρόν γράφουν την ημερομηνία κοίμησης του μοναχού, την ηλικία που είχε όταν πέθανε, το μοναχικό όνομα (αν ήταν ιερομόναχος σημειώνεται) και το ΙΣ ΧΣ ΝΙ ΚΑ.
Το λιγότερο διάστημα που θα μείνουν τα οστά στο μνήμα είναι 3 χρόνια. Συνήθως, μένουν πολύ περισσότερο χρόνο. Αν υπάρξει ανάγκη ενταφιασμού κεκοιμημένου, γίνεται εκταφή των οστών του αρχαιότερου. Αφού πλυθούν, τοποθετούνται μέσα σε ξύλινο κασελάκι και χωριστά το κρανίο κάτω από την Αγία Τράπεζα του Κοιμητηριακού Ναού.
Στις περισσότερες Μονές υπάρχουν και ειδικά Οστεοφυλάκια, όπου τα κρανία και τα οστά των παλαιών μοναχών ευρίσκονται σε ερμάρια.