Στον Μητροπολιτικό Ναό Υπεραγίας Θεοτόκου Σπηλαιωτίσσης Κερκύρας λειτούργησε το πρωί της Πέμπτης 24 Δεκεμβρίου 2025 για την εορτή των Χριστουγέννων ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος.
Με τον Σεβασμιώτατο συλλειτούργησαν οι εφημέριοι του Μητροπολιτικού Ναού πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Δοσίθεος Παπαμήτρος, ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως και εκπαιδευτικός, Πρωτοπρ. Σπυρίδων Προβατάς, Αρχιερατικός Επίτροπος Βορείου Κερκύρας, και Πρωτοπρ. Γεώργιος Μπογδάνος, υπεύθυνος Νεότητος της Ιεράς Μητροπόλεως. Στο κοινωνικό ο π. Δοσίθεος Παπαμήτρος ανέγνωσε το μήνυμα του Σεβασμιωτάτου για την εορτή, το οποίο έχει ως εξής:
«Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περί πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν; Δι’ ἡμᾶς Θεός ἐν ἀνθρώποις. διά τὴν καταφθαρεῖσαν φύσιν ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο και ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν. πρὸς τοὺς ἀχαρίστους ὁ Εὐεργέτης, πρὸς τοὺς αἰχμαλώτους ὁ Ἐλευθερωτής, πρὸς τούς ἐν σκότει καθημένους ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης». Ἑορτάζουμε γεγονός μοναδικό, αὐτό πού χώρισε τὴν ἀνθρώπινη ἱστορία σὲ δύο χρονικά μέρη, πρό Χριστοῦ καὶ μετά Χριστόν. Αὐτό ποὺ ἄλλαξε τὴν κατάστασή μας καὶ ἔγινε ἡ ἀφετηρία τῆς νίκης κατά τοῦ ἐσχάτου ἐχθροῦ μας, τοῦ θανάτου. Διότι ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι μία ἑορτή ἀνάμεσα στὶς πολλές, μὲ τίς ὁποῖες οἱ ἄνθρωποι προσπαθοῦμε να ἀλλάξουμε τὸν ρυθμό τῆς καθημερινότητός μας, ἀλλά ἀποτελεῖ τὴν εὐκαιρία νὰ ξαναδοῦμε τὴν πορεία μας, νὰ πάρουμε ἀποφάσεις, νὰ βάλουμε ἀρχή μετανοίας στὴ ζωή μας, νὰ ζητήσουμε τὴν κοινωνία μὲ τὸν Εὐεργέτη, τὸν Ἐλευθερωτή, τὸν Ἥλιο τῆς Δικαιοσύνης Χριστό.
Ὁ μεγάλος Πατήρ τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, μᾶς ὑπενθυμίζει τὸ νόημα τῆς ἑορτῆς: «Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἐνανθρώπησε γιὰ νὰ χαρίσει ξανά στὸν ἄνθρωπο ἐκεῖνο γιὰ τὸ ὁποῖο, δημιουργῶντας τον, τὸν προόρισε. Τὸν δημιούργησε σύμφωνα μὲ τὴ δική Του θεϊκή εἰκόνα, μὲ νοῦ πού νὰ μπορεῖ καὶ νὰ θέλει τὴν κοινωνία μαζί Του, ἐλεύθερο, προορισμένο νὰ τοῦ μοιάζει, δηλαδή νὰ εἶναι, ὅπως καὶ ὁ Δημιουργός του, τέλεια ἐνάρετος, πρᾶγμα κατορθωτό γιὰ την ἀνθρώπινη φύση. Γιατί οἱ ἀρετές, δηλαδή ἡ νηφαλιότητα, ἡ ἠρεμία, ἡ ἀκεραιότητα, ἡ ἀγαθωσύνη, ἡ σοφία, ἡ δικαιοσύνη, ἡ ἀνεξικακία εἶναι πρωταρχικά γνωρίσματα τῆς θείας φύσεως. Ὁ Θεός λοιπόν δημιούργησε τὸν ἄνθρωπο σὲ πλήρη κοινωνία μαζί Του, τὸν δημιούργησε γιὰ νὰ μείνει ὁ ἄνθρωπος ἄφθαρτος, τὸν ἀνέβασε στὴν ἀθανασία μὲ τὸ νὰ τὸν κρατᾶ κοντά Του. Ἐμεῖς ὅμως αὐτά τὰ γνωρίσματα τῆς θείας φύσεως τὰ ἀλλοιώσαμε καὶ τά μπερδέψαμε μὲ τὴν παράβαση τῆς ἐντολῆς καὶ περάσαμε στὴν παράταξη τῆς κακίας, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ χάσουμε τὴν κοινωνία μὲ τὸν Θεό. Πῶς μπορεῖ ὅμως νὰ ὑπάρξει κοινωνία τοῦ φωτός μὲ τὸ σκοτάδι; Καὶ ὅταν πιὰ στερηθήκαμε τὴ ζωή, πέσαμε στὴ φθορά τοῦ θανάτου».
Στά λόγια αὐτά διαφαίνεται ὅλη ἡ πνευματική ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος. Πλαστήκαμε γιὰ νὰ μοιάσουμε στὸν Θεό. Γιὰ νὰ ἔχουμε πλήρη κοινωνία μαζί Του. Γιὰ νὰ ὑπάρχουμε ἐνάρετοι. Ἀποδειχθήκαμε ἀχάριστοι τῆς εὐεργεσίας καὶ ἐπιλέξαμε νὰ ἀρνηθοῦμε τὴν τιμή πού ὁ Θεός μᾶς προσέφερε, νὰ εἴμαστε παιδιά Του καὶ νὰ ἔχουμε σχέση μαζί Του, μὲ ἀποτέλεσμα να στερηθοῦμε τὴ ζωὴ καὶ νὰ πέσουμε στὴ φθορά τοῦ θανάτου. Ὅμως ὁ Θεός δὲν ἔχει πάψει νὰ μᾶς ἀγαπᾶ. Καὶ ἡ ἐνανθρώπησή Του, τήν ὁποία ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων μᾶς προσκαλεῖ νὰ θυμηθοῦμε, νά χαροῦμε, νἀ δοξολογήσουμε καὶ νὰ εὐχαριστήσουμε γι’ αὐτήν, εἶναι ἡ ἀπάντηση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ στή δική μας ἀνυπακοή.
Ὅπως λέει πάλι ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός: «Ὁ Θεός κατέβηκε στὴ δική μας ξεπεσμένη φύση, ὥστε νὰ μᾶς ξαναδώσει, προσφέροντας καὶ ἐνεργῶντας ὁ Ἴδιος, τὴν ἐξομοιωμένη μ’ Αὐτόν εἰκόνα καὶ τὸν ἀρχαῖο προορισμό. Κι ἀκόμα νὰ μᾶς διδάξει τὸ ἐνάρετο ἦθος τῆς ζωῆς, αὐτό τὸ ἦθος ποὺ ὁ Ἴδιος μὲ τὴν ἐπίγεια ζωή Του κατέστησε συγκεκριμένο καὶ εὔκολο νὰ κατορθωθεῖ. Κι ἀκόμα νὰ μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τὴ φθορά φέρνοντάς μας σὲ κοινωνία μὲ τὴ ζωή, μὲ τὸ νά ἀνοίξει ὁ Ἴδιος τὸν δρόμο τῆς δικῆς μας ἀναστάσεως. Καὶ ἀκόμα νὰ ξανακάνει καινούργιο τό θρυμματισμένο ὀστράκινο σκεῦος τῆς ὑπάρξεώς μας, νὰ λύσει τὰ δεσμά τῆς κυριαρχίας τοῦ διαβόλου ἐπάνω μας προσκαλῶντας μας νὰ ἀναγνωρίσουμε τὴν κυριαρχία τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἀκόμα νὰ μᾶς γεμίσει κουράγιο καὶ νὰ μᾶς ἐκπαιδεύσει νὰ πολεμοῦμε τὸν τύραννο τῆς ὕπαρξής μας, τὸν διάβολο, μὲ τὴν ὑπομονή καὶ τὴν ταπείνωση».
Ἡ ἀνθρωπότητα ζεῖ στίς ἡμέρες μας αὐτή τή θραύση τοῦ ὀστράκινου σκεύους τῆς ὑπάρξεώς μας μέσω τῆς ἐσωτερικῆς συγχύσεως καί διασπάσεως. Συγκρούεται μέσα μας ὁ παλαιός ἄνθρωπος, αὐτός ὁ ὁποῖος φέρει τήν κατάσταση τῆς πτώσεως, τῆς αὐτοθεώσεως, τοῦ ἐγωϊστικοῦ φρονήματος, μέ τόν νέο ἄνθρωπο, αὐτόν πού ἦρθε νά φέρει ὁ Χριστός, διά τῆς ἑνότητος τοῦ νοῦ καί τῆς καρδιᾶς. Ὁ παλαιός ἄνθρωπος, ἐπηρεασμένος ἀπό τό σαρκικό καί κοσμικό φρόνημα τοῦ πολιτισμοῦ μας, θεοποιεῖ τή σκέψη, τά ἐπιτεύγματα, τήν ταχύτητα, τήν ἱκανότητά μας νά παράγουμε τεχνητά νοημοσύνη καί φθάνει στό σημεῖο νά θεωρεῖ ὅτι δέν μᾶς χρειάζεται οὔτε ὁ Θεός οὔτε τό θέλημά Του γιά νά ἔχει ἡ ζωή μας περιεχόμενο. Καθιστᾶ ἔτσι τά Χριστούγεννα μία ἑορτή ἀναπαύσεως ἀπό τή συνήθεια τῆς καθημερινότητος, ἀνταλλαγῆς δώρων, λίγης φιλανθρωπίας ὡς ἐνδείξεως ἀνθρωπισμοῦ, ὄχι ὅμως ἑορτή ἐλευθερώσεώς μας ἀπό τά δεσμά τοῦ θανάτου, ἑορτή μετανοίας, ἑορτή χαρᾶς ὅτι «ὁ Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί», ἑορτή ἐξόδου μας ἀπό τόν ρῦπο τῆς κακίας στήν ὁδό τῆς ἀρετῆς. Καί συνεχίζουμε νά ζοῦμε τή διάσπαση τῆς ὑπάρξεώς μας, ἡ ὁποία ἐξέρχεται καί στόν κόσμο διά τῶν πολέμων, τῶν συγκρούσεων, τῶν ἀναταραχῶν, τοῦ σκοταδιοῦ τελικά τοῦ θανάτου.
Ἡ Ἑκκλησία μᾶς δείχνει ὅτι τά Χριστούγεννα εἶναι εὐκαιρία νά βάλουμε ξανά τόν Χριστό στή ζωή μας. Νά εἰρηνεύσουμε ἐντός μας. Νά ἑνωθεῖ ὁ νοῦς μέ τήν καρδιά μας διά τῆς προσευχῆς, τῆς ταπεινώσεως, τῆς ἀγάπης. Νά ποῦμε μέ δυνατή φωνή ΟΧΙ στοὺς πολέμους, ΟΧΙ στόν διχασμό τῶν ἀνθρώπων καί τῶν λαῶν, ΟΧΙ στόν θάνατο τόσο τόν πνευματικό ὅσο καί τόν σωματικό, πού προέρχεται ἀπό τήν κακία. Νὰ ξαναβροῦμε τήν πνευματικότητα τῆς σχέσεως μέ τόν Θεό καί τῆς ζωῆς τῆς πίστεως, ὥστε ἀπό τόν καθένα μας νά ξεκινήσει ἡ ἀλλαγή, γιά νά ἔρθει τὸ φῶς τῆς δικαιοσύνης. Νά ἐλευθερωθοῦμε ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά πιστέψουμε στήν ἀνάστασή μας ὡς τελικό σκοπό τῆς ὑπάρξεώς μας. Ἄς ἀναγνωρίσουμε λοιπόν τόν Χριστό ὡς Εὐεργέτη, ὡς Ἐλευθερωτή, ὡς Ἥλιο τῆς Δικαιοσύνης καί ἄς δοῦμε στό πρόσωπο τοῦ ἀδελφοῦ μας τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, γιά χάρη τῆς ὁποίας Ἐκεῖνος ἐνανθρώπησε!
Χριστός ἐγεννήθη! Ἀληθῶς ἐγεννήθη, ἀδελφοί! Χρόνια πολλά σέ σᾶς, στίς οἰκογένειές σας, στόν τόπο μας, στόν κόσμο ὅλο»!
Απευθυνόμενος στο πολυπληθές εκκλησίασμα ο κ. Νεκτάριος τόνισε ότι πρέπει να είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου, διότι ο αληθινός Θεός, ακόμη κι αν ο άνθρωπος τον πίκρανε και απέκοψε τους δεσμούς και τις ρίζες μαζί Του, κρατά αδιάπτωτη την αγάπη και την φιλανθρωπία Του. Όταν η κατάσταση της ανθρωπότητας δεν μπορούσε να αντέξει άλλο το σκότος, ο ίδιος ο Κύριος αποφάσισε την ενανθρώπησή Του, ώστε οι άνθρωποι μέσα από τον πόνο τον πνευματικό, να καταφύγουν στην αγάπη Του και να κατανοήσουν ότι ο αληθινός Θεός είναι η ρίζα της όντως ζωής.
Σήμερα εορτάζουμε το ιστορικό γεγονός της Γεννήσεως, όμως στην Εκκλησία λέμε ότι καθημερινά τα πάντα γίνονται αυτή τη στιγμή και γι’ αυτό η Εκκλησία λέει ότι τα πάντα γίνονται σήμερα, συνεχώς, αϊδίως πάντοτε. Όλα τα γεγονότα τα οποία ο Κύριός μας τα εποίησε διά την του κόσμου ζωήν και σωτηρίαν συντελούνται στην Εκκλησία, στο υπέρτατο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, όπου ο Κύριός μας γεννάται, διδάσκει, θυσιάζεται, ανασταίνεται, μας δίνει τη σωτηρία διά του Σώματος και του Αίματός Του.
Μόνο έτσι μπορούμε να κατανοήσουμε την θέση μας μπροστά στη μεγαλοσύνη του Θεού. Μόνο τότε μπορούμε να κατανοήσουμε ότι τα υποκατάστατα της Δύσης όσο κι αν προσφέραν εξωτερική χαρά στους ανθρώπους, δεν τους έδωσαν νόημα. Πορευόμαστε μηχανικά, επιφανειακά, επιδερμικά. Η Ορθοδοξία όμως είναι του μέλλοντος αιώνος και βλέπουμε όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στη νέα γη, στην Αμερική, οι άνθρωποι που ανήκουν σε ένα συνονθύλευμα θρησκευμάτων, να ελκύονται από την Ορθοδοξία. Γι’ αυτό ας έχουμε ελπίδα.
Ο κ. Νεκτάριος ευχήθηκε το φως της θεότητος που ανέτειλε από το θεοδέγμον σπήλαιο της Βηθλεέμ να καταυγάζει τα πνευματικά σκότη της ανθρωπότητας και όλοι μαζί, με τους ποιμένες, τους Μάγους και τους Αγγέλους, να προσεγγίσουμε το μυστήριο της σωτηρίας μας και να το προσεγγίσουμε διά της αληθούς αγάπης, της σωτηρίας, της δικαιοσύνης που μας έφερε ο Χριστός.
Ο κ. Νεκτάριος ευχήθηκε τα χρόνια πολλά στους συμμετέχοντες στη θεία λειτουργία, κλήρο και λαό, ενώ η χορωδία του Μητροπολιτικού Ναού τραγούδησε τα Κερκυραϊκά κάλαντα των Χριστουγέννων. Αξιοσημείωτη η μεγάλη συμμετοχή του λαού στην χριστουγεννιάτικη θεία λειτουργία και στο μυστήριο της θείας κοινωνίας.
Στην συνέχεια ο κ. Νεκτάριος επισκέφθηκε το Ίδρυμα Χρονίως Πασχόντων «Η Πλατυτέρα», όπου ευχήθηκε στον διευθυντή π. Ιουστίνο Κωνσταντά και τους τροφίμους τα «Χρόνια Πολλά».
