Έτσι ομιλούσαν οι Άγιοι της Πίστεώς μας για τον γλυκύτατατο Ιησού Χριστό μας.
Ακολουθεί, ενδεικτικά, Ποίηση του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστού:
Αλλ΄ ουδέ επιτρέπει, η γλώσσα λαλήσαι
ούτε νους και καρδία, ψυχή και θελήσει,
επειδή βασιλεύει η γλυκεία Αγάπη,
Ιησούς ο Σωτήρ μου, ο γλυκύτατος έρως,
και Πατήρ πλαστουργός μου και Άγιον Πνεύμα,
ω Τριάς Παναγία, εν μονάδι τη Θεία,
η ζωή της ψυχής μου και τρυφή της καρδίας,
φωτισμός του νοός μου, ω Αγάπη τελεία,
η πηγή της Αγάπης, η Ελπίς και η Πίστις,
δίδαξόν με τον τρόπον του για πάντα να σε έχω,
ναι γλυκεία Αγάπη, Ιησούς ο Σωτήρ μου,
τούτο μόνον ειπέ μοι και άλλο πλέον δεν θέλω·
διαρκώς να σε έχω, στους σους πόδας να πίπτω
και γλυκά να φιλήσω τας πληγάς και τους ήλους.
[ΑΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦ ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ – Περί Αγάπης]