“Υπενθυμίζουμε στους άνδρες το «συνοικούντες κατά γνώσιν, ως ασθενεστέρω σκεύει τω γυναικείω».
Αυτό σημαίνει ότι η παρεκτροπή της συζύγου θεραπεύεται με την αγάπη και την τρυφερότητα,
παρά με την επίπληξη και το θυμό.
Μην κάνεις παρατήρηση στη σύζυγό σου, σε περίπτωση λάθους,
ειδικά την ώρα του πειρασμού και της αιχμής.
Εφάρμοσε το λόγο του Δαβίδ: «Εγώ δε ωσεί κωφός ουκ ήκουον, και ωσεί άλαλος ουκ ανοίγων το στόμα αυτού» (Ψαλμ. 37,13).
Σε άλλη ώρα, όταν είστε μόνοι σας,
μακριά από τα παιδιά,
εάν υπάρχουν,
πάρε με τρυφερότητα τη σύζυγό σου στην αγκαλιά σου
και πες της:
Αγάπη μου, δεν ξέρεις πόσο σε αγαπώ;
Εγώ θέλω να είσαι μια αξιοπρεπής κυρία. Αυτό που έκανες δεν σε τιμά.
Τότε, μόνο, δέχεται το σφάλμα και ζητά συνειδητά συγγνώμη.
Αυτά είναι γεννήματα της πείρας.
Εάν την ώρα του λάθους η της ζημιάς, την ελέγξεις,
θα πεισμώσει, θα ανταπαντήσει,
θα μουτρώσει,
θα επικαλεσθεί προφάσεις και θα πει ψέματα!
Η σύνεση προλαμβάνει, εάν χρησιμοποιηθεί το φάρμακο της αγάπης”.
Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού, «Συζητήσεις στον Άθωνα». Ψυχωφελή Βατοπαιδινά 13