Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή που έχει ως τελικό και μεγάλο προορισμό το Πάσχα, φέρει τον προσδιορισμό “Μεγάλη” για να ξεχωρίζει από των Χριστουγέννων, η οποία είναι χαλαρότερων απαιτήσεων από τους πιστούς, αφού επιτρέπεται φερ’ ειπείν, η κατανάλωση ψαριού. Συνδέεται με την αρχαιότητα της Εκκλησίας αφού καθιερώθηκε από τον 4ο αιώνα μ.Χ. και υπενθυμίζει την 40ήμερη νηστεία του Χριστού στην Έρημο. Η αρχική της διάρκεια ήταν 6 εβδομάδες και αργότερα προστέθηκε ακόμα μία.
Σε όλη τη διάρκεια που αρχίζει από την καθαρά Δευτέρα και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο τελείται Τετάρτη και Παρασκευή προηγιασμένη Θεία Λειτουργία με Θεία Κοινωνία η οποία έχει προηγιασθεί την προηγούμενη Κυριακή κάθε μιας από αυτές τις ιερές μέρες.