Τη μνήμη του Αγίου Προφήτου Ελισσαίου τίμησαν χθες στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων στην Ιερά Μονή που είναι αφιερωμένη επ’ αυτού στην Ιεριχώ.
Στη Θεία Λειτουργία που τελέστηκε προεξήρχε ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακού, του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχου και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ελενουπόλεως κ. Ιωακείμ, και Αγιοταφιτών Ιερομονάχων.
Στο κήρυγμά του ο Μακαριώτατος, μεταξύ άλλων, ανέφερε:
“Αυτός ούτος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ποιείται μνείαν του αγίου Προφήτου Ελισσαίου κατά την διδασκαλίαν αυτού εις τους Φαρισαίους : «και πολλοί λεπροί ήσαν επί ᾿Ελισσαίου του προφήτου εν τω ᾿Ισραήλ, και ουδείς αυτών εκαθαρίσθη ει μη Νεεμάν ο Σύρος», (Λουκ. 4,27) κατά την μαρτυρίαν του αγίου Ευαγγελιστού Λουκά. Αξιοσημείωτον δε, ότι ο Ιησούς Χριστός δεν ποιείται μνείαν μόνον του θαυμαστού Προφήτου Ελισσαίου, αλλά και όλων των αγίων Προφητών του Μωσαικού Νόμου…… Με άλλα λόγια, το θέλημα των Προφητών ήτο η έλευσις του Χριστού εις τους ανθρώπους. Αυτό είναι το θέλημα του σήμερον τιμωμένου αγίου ημών Προφήτου Ελισσαίου, ίνα ο Χριστός προσέλθη και κατοικήση εις τας καρδίας ημών”.
Αναλυτικά το κήρυγμα του Μακαριωτάτου:
«Προβλέψει θεϊκῇ, Ἠλιοῦ σε ὁ μέγας, σοφέ Ἐλισσαιέ, φοιτητήν ἐπισπᾶται, Προφήτην δεικνύων σε ἐλλαμπόμενον Πνεύματι· ὅθεν σήμερον τήν Παναγίαν σου μνήμην ἑορτάζομεν εὐσεβοφρόνως τιμῶντες, σύν τούτῳ σε ἔνδοξε»· ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς Χριστιανοί,
Ὁ διπλῆν τήν χάριν εἰληφώς παρά τοῦ ἁγίου Πνεύματος καί φοιτητής γενόμενος τοῦ μεγάλου Ἠλιοῦ τοῦ Θεσβίτου, Ἐλισσαῖος ὁ Προφήτης, συνήγαγε πάντας ἡμᾶς σήμερον ἐν τῇ ἐπωνύμῳ ἱερᾷ αὐτοῦ Μονῇ ἐν τῇ ἱστορικῇ πόλει Ἱεριχοῖ τῆς Παλαιστίνης, ἵνα πανηγυρικῶς ἑορτάσωμεν τήν σεπτήν αὐτοῦ μνήμην ἀφ’ ἑνός, καί εὐχαριστήσωμεν τῷ ἁγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ, τῷ ἀναδείξαντι αὐτόν [τόν Ἐλισσαῖον] «σκεῦος θαυμαστόν», (Σοφ. Σειρ. 43,2) αὐτοῦ, ἀφ’ ἑτέρου.
Εἶπε Κύριος πρός Ἠλιού· πορεύου, ἀνάστρεφε εἰς τήν ὁδόν σου … καί χρίσεις καί τόν Ἐλισσαιέ υἱόν Σαφάτ, χρίσεις εἰς προφήτην ἀντί σοῦ… Καί ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν καί εὑρίσκει τόν Ἐλισσαιέ υἱόν Σαφάτ, καί αὐτός ἠροτρία ἐν βουσί … καί ἀπῆλθεν ἐπ᾿ αὐτόν καί ἐπέρριψε τήν μηλωτήν αὐτοῦ ἐπ᾿ αὐτόν· καί κατέλιπεν Ἐλισσαιέ τάς βόας καί κατέδραμεν ὀπίσω ᾿Ηλιού … καί ἀνέστη καί ἐπορεύθη ὀπίσω ᾿Ηλιού καί ἐλειτούργει αὐτῷ», (Γ‘ Βασιλειῶν 19, 15-21), ἀναφέρει ὁ συγγραφεύς τοῦ βιβλίου τῶν Βασιλειῶν.
Ἡ προσωπικότης καί τό προφητικόν χάρισμα τοῦ Ἐλισσαίου ἐξαίρεται μετ’ ἀκριβείας εἰς τό βιβλίον τῆς «Σοφίας Σειράχ», λεγούσης: «Ὅταν ὁ Ἠλίας ἐκαλύφθη ὑπό τῆς λαίλαπος ἐκείνης καί ἀνελήφθη, ὁ Ἐλισσαῖος ἐνεπλήσθη ὑπό τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἠλιοῦ. Κατά τάς ἡμέρας του, ὁ Ἐλισσαῖος δέν ἐταράχθη ὑπό οὐδενός ἄρχοντος, οὐδείς ἐκυριάρχησεν ἐπ’ αὐτοῦ. Οὐδείς λόγος του ἦτο ἀνώτερος τῶν ἔργων του καί ὅταν ἀπέθανε διά τοῦ σώματος ἐν τῷ τάφῳ του ἐγένετο θαῦμα. Καί ἐν ζωῇ αὐτοῦ ἐποίησε τέρατα, θαύματα, καί ἐν τελευτῇ θαυμάσια τά ἔργα αὐτοῦ», (Σοφ. Σειράχ 48, 12-14)
Αὐτός οὗτος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ποιεῖται μνείαν τοῦ ἁγίου Προφήτου Ἐλισσαίου κατά τήν διδασκαλίαν αὐτοῦ εἰς τούς Φαρισαίους : «καί πολλοί λεπροί ἦσαν ἐπί ᾿Ελισσαίου τοῦ προφήτου ἐν τῷ ᾿Ισραήλ, καί οὐδείς αὐτῶν ἐκαθαρίσθη εἰ μή Νεεμάν ὁ Σῦρος», (Λουκ. 4,27) κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ.
Ἀξιοσημείωτον δέ, ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός δέν ποιεῖται μνείαν μόνον τοῦ θαυμαστοῦ Προφήτου Ἐλισσαίου, ἀλλά καί ὅλων τῶν ἁγίων Προφητῶν τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου. Καί τοῦτο, διότι οἱ προφῆται προκατήγγειλαν καί προετοίμασαν τήν ὁδόν τῆς ἐν τῷ κόσμῳ καί ἐπί γῆς ἐπιδημίας τοῦ Θεοῦ Λόγου τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, κατά τήν μαρτυρίαν αὐτοῦ τούτου τοῦ Κυρίου, εἰπόντος εἰς δύο ἐκ τῶν μαθητῶν Αὐτοῦ, πορευομένων εἰς Ἐμμαούς: «ὦ ἀνόητοι καί βραδεῖς τῇ καρδίᾳ, τοῦ πιστεύειν ἐπί πᾶσιν, οἷς ἐλάλησαν οἱ προφῆται! οὐχί ταῦτα ἔδει παθεῖν τόν Χριστόν καί εἰσελθεῖν εἰς τήν δόξαν αὐτοῦ;» (Λουκ 24, 25-26). Καί ἀλλαχοῦ: «ἀνοίξας δέ Πέτρος τό στόμα αὐτοῦ εἶπεν… ὅτι αὐτός ὁ Χριστός ἐστιν ὁ ὡρισμένος ὑπό τοῦ Θεοῦ κριτής ζώντων καί νεκρῶν· τούτῳ πάντες οἱ Προφῆται μαρτυροῦσιν ἄφεσιν ἁμαρτιῶν λαβεῖν διά τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ πάντα τόν πιστεύοντα εἰς αὐτόν», (Πράξ. 10:34, 42-43).
Ὁ δέ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν θεῖος Παῦλος ἐξαίρει εἰς τό κήρυγμα αὐτοῦ τήν ἐκλογήν καί ἀποστολήν τόσον τῶν ἁγίων Ἀποστόλων ὅσον καί τῶν προφητῶν, οἵτινες ἀπό κοινοῦ ἀποτελοῦν τόν θεμέλιον λίθον, ἐπί τοῦ ὁποίου ἔχει οἰκοδομηθῆ τό κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ, τοῦ Χριστοῦ ὄντος ἀκρογωνιαίου λίθου: «ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστέ ξένοι καί πάροικοι, ἀλλά συμπολῖται τῶν ἁγίων καί οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, ἐποικοδομηθέντες ἐπί τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καί προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ», (Ἐφ. 2. 19-20).
Εἰς τοῦτο ἀκριβῶς διακρίνονται οἱ ἀληθινοί Προφῆται ἀπό τούς ψευδοπροφήτας, εἰς τό ὅτι κηρύττουν καί προκαταγγέλλουν τῇ ἐνεργείᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τήν Γέννησιν τοῦ Χριστοῦ: «ἰδού ἡ παρθένος ἐν γαστρί ἕξει, καί τέξεται υἱόν, καί καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ ᾿Εμμανουήλ», (Ἡσ. 7,14), προαναγγέλλει ὁ Προφήτης Ἡσαΐας.
«Χαίροις ὦ Ἐλισσαῖε, ἐπιδεδειγμένος τήν ἰσάγγελον ἐπί γῆς πολιτείαν ἐν σαρκί τε βιώσας ὡς ἄριστος. Ἄϋλόν σου τό ὄμμα, τῆς ψυχῆς προφῆτα φυλαξάμενος, τῇ τοῦ ἁγίου Πνεύματος αἴγλῃ, προορᾶν ἠξιώθης τά μέλλοντα», ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος, ἀπευθύνων λόγους παρηγορίας καί ἐνισχύσεως ἐν τῇ Καθολικῇ αὐτοῦ ἐπιστολῇ λέγει: «ὑπόδειγμα λάβετε, ἀδελφοί μου, τῆς κακοπαθείας καί τῆς μακροθυμίας τούς προφήτας, οἳ ἐλάλησαν τῷ ὀνόματι Κυρίου», (Ἰακώβου 5,10). Τό γεγονός τοῦτο καταδεικνύει ὅτι τόσον οἱ Ἀπόστολοι ὅσον καί οἱ Προφῆται, ὡς ἐκλελεγμένα ὄργανα τοῦ Θεοῦ ἤγοντο ἐν τῷ Πνεύματι τῷ Ἁγίῳ (Λουκ 4, 1) δηλαδή τῷ Πνεύματι τοῦ Χριστοῦ. Τήν δέ διάκρισιν τοῦ προφητικοῦ λόγου καί τοῦ ἀποστολικοῦ ἐπισημαίνει ὁ ἱερός Χρυσόστομος σχολιάζων τούς Κυριακούς λόγους: «ἵνα καί ὁ σπείρων ὁμοῦ χαίρῃ καί ὁ θερίζων», (Ἰωάν. 4,36). Οἱ προφῆται εἰσίν οἱ σπείραντες, ἀλλ’ οὐκ αὐτοί ἐθέρισαν, ἀλλ’ οἱ Ἀπόστολοι.
Μέ ἄλλα λόγια, τό θέλημα τῶν Προφητῶν ἦτο ἡ ἔλευσις τοῦ Χριστοῦ εἰς τούς ἀνθρώπους. Αὐτό εἶναι τό θέλημα τοῦ σήμερον τιμωμένου ἁγίου ἡμῶν Προφήτου Ἐλισσαίου, ἵνα ὁ Χριστός προσέλθῃ καί κατοικήσῃ εἰς τάς καρδίας ἡμῶν.
Δεῦτε οὖν, ἀδελφοί μου, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ καί Σωτῆρι ἡμῶν ἱκετεύσωμεν τόν παῖδα τόν ἅγιον καί θαυματουργόν αὐτοῦ Προφήτην Ἐλισσαῖον σύν τοῖς συνεορτάζουσι αὐτῷ ἁγίοις πατράσι Μεθοδίῳ Ἀρχιεπισκόπῳ Κωνσταντινουπόλεως καί ἱερομάρτυρι Κυρίλλῳ Ἐπισκόπῳ Γορτύνης Κρήτης, καί μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «Ἴαμα τοῖς νοσοῦσι καί πλημμελημάτων καθαρτήριον ἐκ Θεοῦ, Ἐλισσαῖε, τοῖς γνησίως ὑμνοῦσι σε αἴτησαι». Ἀπάλλαξον δέ ἡμᾶς καί τόν κόσμον ἅπαντα ἐκ τῆς ἐνδημούσης μάστιγος τῆς λοιμώδους νόσου τοῦ κορονοϊοῦ, ἵνα ἐν σοί δοξάζηται τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν».