Στο μοναστήρι του Αγίου Πρόχορου του Πτσίνσκι, στη νότια Σερβία, ιερούργησε σήμερα, 13 Ιουνίου και 7η Κυριακή από το Άγιο Πάσχα, ο Πατριάρχης Σερβίας κ.κ. Πορφύριος με την ευκαιρία της 950ης επετείου από την ίδρυση του μοναστηριού και της 700ης επετείου από την κοίμηση του βασιλιά Μιλούτιν, που το αποκατέστησε.
Επιμέλεια-Μετάφραση: Ευγενία Δίτσα
Ο Μακαριώτατος είπε ότι η προσευχή του Χριστού στον Πατέρα του ήταν ένα κάλεσμα/μια έκκληση στην ενότητα και όχι σε οποιαδήποτε ενότητα, όχι στην ενότητα ως προς τις ιδεολογίες αυτού του κόσμου, όχι στην ενότητα που μπορεί και να μας χωρίζει από τους άλλους, αλλά στην ενότητα ακριβώς με τον Χριστό.
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, διαβάστηκε η ευαγγελική περικοπή από το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, στην οποία ευρίσκεται και η Αρχιερατική προσευχή του Χριστού: «πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς ἕν ἐσμεν».
Ο Μακαριώτατος ανέφερε ότι κάποιος του είπε πως οι άνθρωποι είναι κουρασμένοι από τους διχασμούς.
«Καταστρέφουμε/διασπάζουμε την ενότητα με διαφόρων ειδών φανατισμούς, καταδικάζοντας ο ένας τον άλλον, κουτσομπολεύοντας, ζηλεύουμε για την επιτυχία του άλλου. Η ενότητα διασπάται από το συναίσθημα κάποιου ότι είναι καλύτερος από τους άλλους, ότι καλείται να είναι κριτής (!) του άλλου, να βλέπει τις αδυναμίες ενός άλλου, τα λάθη του άλλου, χωρίς να δει τον εαυτό του, το σκοτάδι του, το σκοτάδι που φέρει μέσα του. Δεν βλέπει την ανάγκη να βρει τον Χριστό μέσα του, δεν βλέπει την ανάγκη να αλλάξει, να συγχωρήσει και να ζητήσει συγχώρεση, πράγμα το οποίο σημαίνει να πλησιάσει τον Χριστό και έτσι να έρθει πιο κοντά στην ενότητα με τον πλησίον του… Όλοι καλούμαστε να είμαστε πλησίον στον πλησίον, γιατί ο άλλος είναι ο τρόπος με τον οποίον τον ορίζουμε, ο άλλος είναι όπως τον βλέπουμε, ο άλλος είναι ο εχθρός μόνο αν τον έχουμε ορίσει έτσι», δήλωσε ο Πατριάρχης.
«Διασπώμεθα ακόμη και όταν επιλέγουμε να είμαστε εξαιρετικά φιλελεύθεροι, μοντέρνοι, να επαινούμε τον κόσμο, να τον επικροτούμε… Παλαιότερα, υπήρχαν πολλοί περισσότεροι εχθροί της Εκκλησίας του Χριστού, που ήταν, όμως, ανοιχτοί και διαφανείς. Ξέραμε ποιος ήταν ποιος. Δεν θα μπορούσαμε να παρασυρθούμε από μια ψεύτικη και φαινομενικά αληθινή κουβέντα. Τώρα υπάρχουν πολλοί λύκοι με ένδυμα προβάτου. Θα προσευχηθούμε -και θα προσευχηθούμε για αυτούς, ώστε οι λύκοι να γίνουν αρνιά, ανάλογα και με τη διάθεσή τους, αλλά κατά βάση θα ξέρουμε ότι οι λύκοι είναι λύκοι. Επιπλέον, θα ξέρουμε πού είναι η καρδιά μας και πού η πηγή μας. Θα ξέρουμε ότι αυτή είναι η Εκκλησία», είπε ο Μακαριώτατος και συνέχισε:
«Η εκκλησία δεν είναι θεσμός, αλλά συνέλευση. Ο καθένας καλείται να είναι η Εκκλησία: όλοι οι θεσμοί, όλοι οι άνθρωποι καλούνται να είναι ενωμένοι με τον Χριστό. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο λόγος του Χριστού που μιλάει για την ενότητα δεν σημαίνει την κατάργηση των ελευθεριών, δεν σημαίνει ότι όλοι πρέπει να είμαστε αντίγραφα του άλλου. Αυτή η φράση (ἵνα ὦσιν ἓ) σημαίνει ελευθερία, αλλά στον Χριστό. Εάν είμαστε όλοι μαζί στην πίστη, τότε θα είμαστε ολοκληρωμένοι, θα είμαστε μία οικογένεια. Στην ενότητα αυτή, το χωριό, η πόλη και το κράτος θα είναι όλα υγιή».
Τέλος, υπενθυμίζοντας ότι ο Ιησούς Χριστός λέει ότι οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ο Πατριάρχης εξήγησε ότι αυτό σημαίνει ότι με το να γίνουμε ένα δεν θα χωριστούμε από άλλα έθνη.
«Κάθε έθνος δημιουργήθηκε για να είναι η Εκκλησία και κάθε άνθρωπος για να είναι εικόνα του Θεού και κάθε ένας καλείται να είναι αδελφός μας. Γνωρίζουμε ότι είμαστε Ορθόδοξοι Σέρβοι, αλλά γνωρίζουμε, επίσης, ότι πολλοί άνθρωποι που ανήκουν σε άλλα έθνη, τόσο Ορθόδοξοι όσο και μη Ορθόδοξοι, όταν έρχονται στο μοναστήρι, βρίσκουν την αγάπη των μοναχών που ζουν εδώ, αλλά αισθάνονται, επίσης, την αγάπη του Θεού και λαμβάνουν την βοήθειά Του», κατέληξε ο Πατριάρχης Πορφύριος.
Πηγή: RTS