Πνευματικά Αποσπάσματα
05 Απριλίου, 2020

Η μετάνοια και ο αγώνας εναντίον της αμαρτίας

Διαδώστε:

Ή παντοδύναμη μετάνοια είναι ένα θείο καταφύγιο, ένα θεραπευτήριο του Θεού. Με τη μετάνοια διορθώνε­ται κάθε αμαρτία. Κάθε τραύμα καί κάθε αδυναμία, με τη μετάνοια θεραπεύεται. Τα χέρια του ουράνιου Πα­τέρα εΐναι ορθάνοιχτα για τους ασώτους γιους πού προ­στρέχουν στην αγκαλιά Του. Ό Χρίστος πού κατέβη­κε στη γη για τους αμαρτωλούς κι όχι για τους δίκαι­ους, κατοικεί μέχρι σήμερα ανάμεσα στους ανθρώπους είναι μαζί μας αόρατα μεν, αλλά ουσιαστικά, δυναμικά. Απεργάζεται μεγάλα θαύματα καί κάνει πολλές θερα­πείες, Καί σύμφωνα με τη θεία επαγγελία Του, θα είναι μαζί μας ως τη συντέλεια των αιώνων. Μέχρι σήμερα ή φωνή Του ακούγεται. Μέχρι σήμερα αντηχούν τα θεία λόγια Του πού εΐπε κάποτε στην αμαρτωλή γυναίκα. “Ολοι την είχαν καταδικάσει. Μα κι ή ίδια εΐχε κατα­δικάσει τον εαυτό της με τη σιωπή της. Εκείνος όμως της είπε: «Ουδέ εγώ σε κατακρίνω πορεύου καί από του νυν μηκέτι άμάρτανε» (Ίωάν.η’ 11).”Ετσι παρέ­χεται ή άφεση των αμαρτιών. Με θέρμη κι αγάπη ψυχής.

Ποιος μπορεί να κρίνει τις πράξεις του Θεού;”Αν ό νους του ανθρώπου μπορούσε να παρατηρεί τα έργα του Θεού, αυτό από μόνο του θα ‘ταν αρκετό να τον κάνει ικανό να εμβαθύνει στη θεωρία των έργων του Θεού, να τα θαυμάζει καί να τα δοξάζει. Τέτοια θαυμαστή πράξη του Θεού είναι και ή κλήση προς τη μοναχική ζωή. Ανάμεσα σε κείνους που ζουν στον κόσμο καί προετοι­μάζονται για τέτοια αγία ζωή, κάποιοι καλούνται από το Θεό με τη μοναχική κλήση. “Αλλοι καλούνται σ’ αυτήν από τους δρόμους και τα σταυροδρόμια, από το σκοτάδι και την άβυσσο της ανομίας. Άπ’ οπού κι αν κλήθηκες, κάνε υπακοή σ’ Εκείνον πού σε κάλεσε, πορεύου προς τη φωνή πού σε καλεί. Ευλογημένοι εΐναι οι άνθρωποι πού κλήθηκαν από τον Κύριο, πού ακολου­θούν τον Κύριο! Κι αν ακόμα στην πορεία του προς τον Κύριο σκοντάψει σε κάποια αμαρτία πού εμποδίζει την ευλογημένη πρόοδο του, ό άνθρωπος πρέπει ν’ αγωνι­στεί με αντρεία, να μείνει σταθερός «μέχρις αίματος» για ν’ αρπάξει τη νίκη καί να συναριθμηθεί με τους πα­τριάρχες, τους προφήτες, τους αποστόλους, τους μάρτυ­ρες, τους όμολογητές κι όλους τους αγίους πού κληρο­νόμησαν τον ουρανό μέσα από πολλές δοκιμασίες ή καί μαρτύριο.

“Αν κάποιος πρόδωσε την πίστη του στο Θεό με την πτώση του στην αμαρτία, ας την αποκαταστήσει. “Ας αποδείξει ξανά την πίστη του με τον αγώνα του εναντίον της αμαρτίας. Να την αποδείξει με τη νίκη του, με την αποτίναξη των δεσμών του. Να πετάξει τίς αλυσίδες πού τον κρατούν δέσμιο της αμαρτίας, πού κρατούν τους αιχμάλωτους της αμαρτίας σε κατάσταση δουλείας. Ή σωματική δύναμη είναι ανίσχυρη εναντίον της αμαρτίας· ή δύναμη της λογικής είναι ασήμαντη. Μεγάλη όμως είναι ή δύναμη της πίστης. Ή πίστη είναι ή ασπίδα της νίκης. “Οταν νιώθεις πώς ή δύναμη της αμαρτίας σου επιτίθεται, μην μπαίνεις σε συζήτηση καί διαπραγμα­τεύσεις με τους αντιπάλους σου. “Ανοιξε αμέσως πυρ έναντίον τους, χτύπα τους με κεραυνούς, κάψε τους με ουρά­νιες αστραπές. Ή φωτιά αύτη, οι κεραυνοί κι οί αστρα­πές, είναι ή προσευχή σου. Τρέξε στο κελλί σου, πέσε μπροστά στις εικόνες καί ζήτησε τη βοήθεια των αγίων κατά της αμαρτίας. Επιδίωξε τη νίκη σου εναντίον τους. Καί τα δύο αυτά (πίστη καί προσευχή) θα σου δοθούν «άνωθεν». Μια εικόνα του αγώνα εναντίον της αμαρ­τίας έχουμε από τους αγίους ασκητές, από τη μεγάλη άσκήτρια Μαρία την Αιγύπτια. Να διαβάσεις το βίο της.

«Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε καί όντως αναπλη­ρώσατε τον νόμον τον Χρίστου» (Γαλ. στ’ 2), λέει ό απόστολος. Ό ϊδιος ό Θεάνθρωπος φαίνεται ατελής μπροστά σε κείνους πού τολμούν να κρίνουν. Οί άγιοι πα­τέρες συμβουλεύουν τους μοναχούς να μνημονεύουν τίς αρετές των γερόντων τους, να θυμούνται συχνά τίς θεάρεστες πράξεις τους καί να μην προσέχουν τίς αδυνα­μίες καί ατέλειες τους. Αυτές είναι μικρά καρφάκια μπρο­στά στα δικά μας δοκάρια. Με αληθινή μετάνοια καί γνήσια ταπείνωση, αρετές πού δε φαίνονται από τους άλλους, να συμφιλιώσεις την ψυχή σου με το Θεό καί με τον πλησίον σου.
Ειρήνη ύμίν! Μην κρίνεις υπερβολικά αυστηρά τον εαυτό σου. Ανάθεσε τον, καθώς καί τίς προηγούμενες μα καί τίς μελλοντικές πράξεις σου, στην άβυσσο του ελέους του Θεοϋ. Να ‘σαι πάντα έτοιμη για τον αγώνα σου εναντίον της αμαρτίας. Να ‘σαι οπλισμένη με θάρ­ρος καί υπομονή. Εύχομαι ό Κύριος να ‘ναι πάντα μα­ζί σου!

Από το βιβλίο του Οσίου Ιγνατίου Μπριντσιανίνωφ «Το ποτήριο του Χριστού»

Διαδώστε: