24/03/2021 24/03/2021 Την ελευθερία της Πατρίδος την υπέγραψε ο Θεός. «Χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» είπε ο Κύριος. Η τρέλα, η μανία, αυτός ο τέλειος έρωτας μεταξύ του ανδρός και της Πατρίδος του, έχουμε την πίστη ότι κατέβηκε άνωθεν: «ὅτι πᾶσα δόσις ἀγαθή και πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι, καταβαῖνον ἐκ σοῦ τοῦ Πατρός τῶν φώτων»....
24 Μαρτίου, 2021 - 21:26
Τελευταία ενημέρωση: 24/03/2021 - 21:36

ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ: Τρελός για την Πατρίδα

Διαδώστε:
ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ: Τρελός για την Πατρίδα

Την ελευθερία της Πατρίδος την υπέγραψε ο Θεός. «Χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» είπε ο Κύριος. Η τρέλα, η μανία, αυτός ο τέλειος έρωτας μεταξύ του ανδρός και της Πατρίδος του, έχουμε την πίστη ότι κατέβηκε άνωθεν: «ὅτι πᾶσα δόσις ἀγαθή και πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι, καταβαῖνον ἐκ σοῦ τοῦ Πατρός τῶν φώτων».

Δόξα τω Θεώ, αχ Ελλάδα μου, που ευλογήθηκε αυτός ο καλόγερος να αγαπήσει εσένα – τον τόπο του – με μία μακαρία μανία. Γιατί, χωρίς Παπαφλέσσα, Ελλάδα μου, το κεράκι δε θα γίνονταν φιτίλι και τα λόγια θα κοίμιζαν τις πράξεις. Αν δεν υπήρχε «ο τρελός για την πατρίδα», δύσκολα θα ξέσπαγε ο Μάρτης.

Και των άλλων τα μεγέθη τεράστια. Δεν είχε αγάπη ο Γέρος του Μοριά; Δεν είχε ο Μακρυγιάννης; O Φλέσσας όμως είχε αγάπη με μανία, αλλιώτικο πράγμα δυναμίτιδος, έναν έρωτα φλογός πυραύλου που όλο σε πετάει από τον ύπνο. Για την Πατρίδα, ο Παπαφλέσσας υπήρξε εραστής μανικός που δίχως αυτόν και τη μανία του, την τρελή επιμονή του για Επανάσταση, η πατρίδα το δίσταζε ακόμη για να κάνει το μετέωρο βήμα της, το χωρίς επιστροφή επιφώνημα: «Ελευθερία ή Θάνατος!».

Φαινόμενο ήταν ο Φλέσσας: συνήθεια του η ορμή. Ασυγκράτητος όλος διόλου και σαν επανάσταση από μόνος του μέσα στην κύρια Επανάσταση. Γι’ αυτό, και λέμε από μέσα μας, ότι τον έδωσε ο Θεός τον Παπαφλέσσα, δεν εξηγείται αλλιώς! Είχε η ανάγκη η Πατρίδα αυτόν τον τρελό για την πατρίδα, για να την σπρώξει στον γκρεμό της σωτηρίας της, βάζοντας τη μίζα εμπρός.

Έξυπνος μέχρι υπερβολής. Αεικίνητος. Φλογοβόλος. Στα γράμματα που γράφει πέρα δώθε, πιέζει, αφρίζει, θυμώνει: σπρώχνει κάθε μέρα για Επανάσταση, το κρίμα στο λαιμό σας (!) τους λέει, άμα τώρα δεν κάνουμε εμπρός. Η γλώσσα που γράφει ο Παπαφλέσσας είναι πολύ θελκτική, με άνεση διαβάζεις τη γραφή του και νομίζεις πως είναι λογοτέχνης.

Γεμάτος χαρίσματα ο Φλέσσας: στο τουφέκι, στον λόγο, στο πνεύμα. Στα λόγια ήταν πράγματι άπιαστος, διέθετε αξεπέραστη πειθώ, μα, ταυτοχρόνως, τα λόγια τα μισούσε, αν δεν ήταν προάγγελοι της πράξεως. Πιο άνθρωπος της πράξης από αυτόν, δεν υπήρξε ανάμεσα στους ήρωες. Στις μάχες ορμούσε μπροστά και το βόλι το είχε οικείο του.

Ήταν βαθιά πνευματικός ο Παπαφλέσσας. Το τέλος κι η θυσία στο Μανιάκι ήταν βαθιά πνευματικές Θερμοπύλες. Περίπου χίλιοι του Φλέσσα, όπως τριακόσιοι του Λεωνίδα. Τα άλλα είναι κουραφέξαλα, που θα έλεγε κι ο ίδιος ο Φλέσσας. Του άρεσε αυτή η λέξη: «κουραφέξαλα»! Αντί για κουραφέξαλα, ο Παπαφλέσσας πέφτει αυτοπροαίρετα, κρατάει ταμπούρι στο Μανιάκι, ξέροντας πως πάει χαμένος.

Έπεσε εν γνώσει ο Φλέσσας, ενώ μπορούσε απλά να αναβάλλει, να φύγει πίσω, δήθεν να πει «είναι τρελό μ’ ένα μάτσο να τα βάλω με χιλιάδες». Και, αλήθεια, άμα καβάλαγε το άλογο, ουδείς θα τον έλεγε δειλό. Ήταν, όμως, τρελός για την Πατρίδα και επιμένουμε βαθιά πνευματικός. Ήξερε πως τούτο το αίμα θα μετρούσε πολύ για το Γένος, θα ήταν το φιλί της ζωής σε μια Επανάσταση σε έμφραγμα. Βρήκε μέσα του ο Φλέσσας και κατέθεσε την τόλμη ενός άλλου Λεωνίδα και μαζί την αγιότητα ενός νέου Νεομάρτυρος. Γέροντα, τον έλεγαν οι σύντροφοι, και αποδείχθηκε Γέροντας όντως.

Η θυσία είναι πράξη από μέσα. Την είχε, την έβγαλε, την έδωσε. Βαθιά πνευματικό και άγιο να δίνεις τη ζωή σου για τα άγια. Γι’ αυτό, άμα λέμε «Παπαφλέσσας», να σιωπούμε και να κάνουμε μετάνοια, σιωπή, σεβασμό. Με οινόπνευμα να πλένουμε το στόμα μας, άμα λέμε εμείς τέτοια ονόματα: Κολοκοτρώνης, Μακρυγιάννης, Παπαφλέσσας, Εμμανουήλ Παππάς και άλλοι.

Πάντως, μιλώντας για τον Φλέσσα, είναι πρέπουσες μετάνοιες περισσότερες, τιμητικός ασπασμός και της χειρός του, γιατί ήταν μαζί και ιερομόναχος, αρχιμανδρίτης και φλόγα πυρός. Σιωπή, σεβασμός. Την ευχή του Γέροντος να έχουμε.

Κι εκεί που κοιμίζεις τ’ αγοράκια σου, φίλε εύχου να γίνουν Παπαφλέσσες. Αμήν.

 

Κώστας Παναγόπουλος – Πρακτορείο “ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ”

Εξωτερική Φώτο: Στιγμιότυπο από την πολυαγαπημένη ταινία “ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ” (1971) με πρωταγωνιστή τον αείμνηστο Δημήτρη Παπαμιχαήλ

 

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

google-news Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.

Διαδώστε:
Ροή Ειδήσεων