Η εορτή του Αγίου Νικάνορος στην Αγκαθιά Ημαθίας

Ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε σήμερα και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Αγκαθιάς επί τη εορτή του Αγίου Νικάνορος.

«Ο Χριστός και η Εκκλησία μας δεν θεωρούν τα υλικά αγαθά κατα­κριτέα και απορριπτέα, άλλω­στε και αυτά ο Θεός μας τα δίδει, μας διδάσκουν όμως ότι δεν θα πρέπει να μπαί­νουν ποτέ πάνω από την ψυχή μας και τις ανάγκες της, δεν θα πρέπει να προ­ηγούνται ποτέ του Θεού και της αγάπης μας προς αυ­τόν, γιατί τό­τε μας οδηγούν στην καταστροφή. Και δεν υπάρχει τραγικότερη κα­τάληξη της ζωής μας από αυτή την κατα­στρο­­φη, διότι, όπως είπε και ο Χριστός, “τι γαρ ωφελήσει άνθρω­πον εάν κερ­δήση τον κό­σμον όλον και ζη­μι­ω­­θή την ψυχήν αυ­τού;”», είπε μεταξ άλλων ο Σεβασμιώτατος.

«Ας προσέξουμε, λοιπόν, και ας μιμηθούμε το παρά­δειγ­μα του εορ­ταζό­με­νου και τιμωμένου σή­μερα οσίου Νικάνορος, ώστε διά των πρεσβεί­ων του να αξιωθούμε και εμείς της σωτηρίας και της βασι­λείας των ουρανών, την οποία απολ­αμβάνει ο όσιος κοντά στον μεταμορ­φω­θέντα Κύριό μας», τόνισε.

Η ομιλία του Μητροπολίτη Βεροίας

Ο Σεβασμιώτατος κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε:

«Ὡς ἔνσαρκος ἄγγελος πολιτευ­θείς ἐπί γῆς τῆς νίκης τόν στέ­φα­νον ἐν οὐρανοῖς ἐκ Θεοῦ πα­ρέ­λα­βες, Ὅσιε».

Στή χορεία τῶν με­γά­λων ἀσκη­τῶν, τῶν ὁ­σίων καί θεοφόρων πα­τέ­ρων πού ἔζησαν καί ἁγίασαν στήν περιοχή μας ἀνήκει καί ὁ ἑορ­ταζόμενος σήμερα ἅ­γι­ος προστά­της τῆς ἐνο­ρίας, ὁ ἅγιος Νικά­νωρ ὁ ἱδρυτής τῆς Μο­νῆς τοῦ ὄρους Καλ­λι­στράτου.

Τά πλούτη καί τά ἀγαθά τοῦ κόσμου δέν εἵλκυσαν ποτέ τήν ψυχή του, ἡ ὁποία ἀπό τή νεανική του ἡλικία ἦταν στραμμένη πρός τόν Χριστό, τόν ὁποῖο ἀγαποῦσε καί στόν ὁποῖον ἐπιθυμοῦσε νά ἀφιερωθεῖ ὁλοκληρωτικά. Γι᾽ αὐτό καί δέν δυσκολεύθηκε, ὅπως ὁ νεανίσκος τοῦ ἱεροῦ εὐαγγελίου, ὅταν αἰσθάνθηκε μέ­σα του τήν κλήση τοῦ Θεοῦ, νά διανείμει ὁλό­κλη­ρη τήν πε­ρι­ουσία τῶν γο­νέων του στούς φτωχούς καί νά ἀποσυρ­θεῖ ἀρχικά σέ ἕνα μο­ναστήρι τῆς Θεσσα­λο­νί­κης γιά νά ζήσει ἐκεῖ μέ αὐ­στηρή ἄσκηση, διαρκῆ νηστεία καί προ­­σευχή.

Σύντομα ἡ ἄσκησή του ἀπέδωσε καρπούς πνευματικούς, ὅμως ὁ ὅσιος Νικάνωρ ποθοῦσε ἀκόμη περισσότερο τόν Χριστό, ποθοῦσε νά βρίσκεται μόνος μόνῳ Θεῷ καί γι᾽ αὐτό δέν συγκινήθηκε οὔτε πα­ρα­σύρθη­κε ἀπό τήν ἀγάπη καί τόν θαυ­μα­σμό τῶν ἀνθρώπων γιά τήν ἀρετή καί τήν ἁγιότητά του, οἱ ὁποῖοι ἤθελαν νά τόν ἐκλέξουν Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης.

Ἔτσι ἀποφάσισε νά ἐγκα­τα­λείψει γιά δεύτερη φορά τά πάντα καί νά ἀναζητήσει τήν ἡσυ­χία, ἡ ὁποία εἶναι προϋπόθεση τῆς ἀπολύτου ἀφοσιώσεως στόν Θεό καί τῆς ἑνώ­σεως μαζί του.

Ἀναζητώντας ἕναν ἥσυχο τόπο ἔφθασε ὁ ἅγιος Νικάνορας καί στίς ὄχθες τοῦ Ἀλιάκμονα, ὅπου ἐγκα­ταβίωσε γιά ἕνα διάστημα στή Σκήτη τῆς Βεροίας, καί στή συνέ­χεια ποθώντας ἀκόμη περισσότερη μόνωση καί ἡσυχία, προχώρησε πρός τό Καλλί­στρα­το ὄρος, ὅπου τελικά ἐγκαταστάθηκε καί ἀνή­γειρε τή Μονή τῆς Μεταμορφώ­σεως τοῦ Χριστοῦ στό σημεῖο πού βρῆκε τήν εἰκόνα της καθ᾽ ὑπό­δει­ξη τοῦ Θεοῦ.

Ἐκεῖ ἔζησε μέχρι τήν κοίμησή του, ἀγωνιζόμενος νά μεταμορφώ­σει μέ τήν ἄσκηση, τή νηστεία καί τήν προσευχή τόν ἑαυτό του, καί ἀξιώθηκε νά ζήσει ὄντως τή δική του προσωπική μεταμόρφωση, ὥστε δικαίως ὁ ἱερός ὑμνογράφος νά τόν ἀποκαλεῖ ἔνσαρκο ἄγγελο, ὅπως ἀποκαλεῖ καί τόν προφήτη Ἠλία, ἕναν ἀπό τούς δύο παρόντες κατά τή Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου μας προφῆτες.

Αὐτόν τόν ἔνσαρκο ἄγ­­­γελο τιμοῦ­με καί ἐ­μεῖς σήμερα ἐδῶ στήν ἐνο­ρία σας, καί αὐτόν προ­βάλ­λει ἡ Ἐκ­κλησία μας ὡς πρότυπο καί παρά­δειγ­μα ζωῆς γιά ὅλους μας. Αὐτό βεβαίως δέν ση­μαί­νει ὅτι πρέπει νά βα­δίσουμε ὅλοι τόν δρό­μο πού βάδισε ὁ ὅ­σιος Νι­κάνωρ, τόν δρό­μο τῆς ἀποκλειστικῆς ἀφιε­ρώ­­σεως στόν Θεό, γιά νά φθάσουμε στή σωτηρία, διότι γιά νά τόν βαδί­σου­με πρέπει νά ἔχουμε τήν κλήση καί τίς πνευ­μα­τικές δυ­να­τότητες πού εἶχε ἐκεῖ­­νος, καθώς «οὐ πά­ν­τες χω­ροῦσι». Ἄν ὅμως δέν μπο­ροῦ­με νά φθάσουμε στά ὕψη τῆς ἁγιό­τητος στά ὁ­ποῖα ἀνέβη ὁ ὅσιος Νικά­νωρ, μποροῦμε νά ἐμπνευ­σθοῦ­με ἀπό τή ζωή του καί νά μιμη­θοῦμε στό μέτρο τῶν δι­κῶν μας δυ­νατο­τή­των τίς δικές του προ­σπά­θειες καί τούς δι­κούς του ἀγῶ­νες.

Μποροῦμε καί πρέπει νά προσπα­θήσουμε νά ἀπε­ξαρ­τηθοῦμε ἀπό τά ὑλικά ἀγαθά. Ὁ Θεός δέν μᾶς ζητᾶ νά τά ἀρ­νη­θοῦμε ἤ νά τά ἐγ­κα­τα­λεί­ψουμε, ἐφόσον ζοῦ­­­με στόν κό­σμο, ἀλ­λά μᾶς ζητᾶ νά μήν εἶναι αὐτά πρώτιστη προ­τε­ραι­ό­τητά μας, νά μήν εἶναι ἡ ἀπό­­κτη­σή τους ὁ μόνος σκο­πός τῆς ζωῆς μας, νά μήν εἶναι ἡ μόνη μας μέρι­μνα ἡ αὔξησή τους. Για­τί βλέπουμε ποῦ ὁδηγεῖ ἡ προ­σκόλληση στά ὑλι­κά ἀγαθά. Τό βλέπουμε μέ­σα στό εὐαγγέλιο, στό πα­­ράδειγμα τοῦ ἐνα­ρέτου κατά τά λοιπά νεα­νίου, πού προανέ­φε­ρα, ὁ ὁποῖος ἔχα­σε τήν εὐκαιρία νά ἀκο­λουθήσει τόν Χριστό, για­­τί δέν μποροῦσε νά ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τόν πλοῦτο του. Τό βλέπου­με καί στό παράδειγμα τοῦ ἄφρονος πλου­σίου τῆς εὐαγγελικῆς παρα­βο­λῆς.

Ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία μας δέν θεωροῦν τά ὑλικά ἀγαθά κατα­κριτέα καί ἀπορριπτέα, ἄλλω­στε καί αὐτά ὁ Θεός μᾶς τά δίδει, μᾶς διδάσκουν ὅμως ὅτι δέν θά πρέπει νά μπαί­νουν ποτέ πάνω ἀπό τήν ψυχή μας καί τίς ἀνάγκες της, δέν θά πρέπει νά προ­ηγοῦνται ποτέ τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἀγάπης μας πρός αὐ­τόν, γιατί τό­τε μᾶς ὁδηγοῦν στήν καταστροφή. Καί δέν ὑπάρχει τραγικότερη κα­τάληξη τῆς ζωῆς μας ἀπό αὐτή τήν κατα­στρο­­φή, διότι, ὅπως εἶπε καί ὁ Χριστός, «τί γάρ ὠφελήσει ἄνθρω­πον ἐάν κερ­δήσῃ τόν κό­σμον ὅλον καί ζη­μι­ω­­θῇ τήν ψυχήν αὐ­τοῦ;»

Ἄς προσέξουμε, λοιπόν, καί ἄς μιμηθοῦμε τό παρά­δειγ­μα τοῦ ἑορ­ταζο­μέ­νου καί τιμωμένου σή­μερα ὁσίου Νικάνορος, ὥστε διά τῶν πρεσβει­ῶν του νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς τῆς σωτηρίας καί τῆς βασι­λείας τῶν οὐρανῶν, τήν ὁποία ἀπολ­αμβάνει ὁ ὅσιος κοντά στόν μεταμορ­φω­θέντα Κύριό μας.

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.