Η εορτή του Οσίου Ιακώβου Τσαλίκη στην Άμμο Βεροίας

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου και του Οσίου Ιακώβου του εν Ευβοία στην Άμμο Βεροίας, από όπου έλκει την καταγωγή του και ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαυίδ Ευβοίας Αρχιμανδρίτης Γαβριήλ Εμμανουηλίδης.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του μεταξύ, άλλων, ανέφερε :

Εορτάζει η Αγία μας Εκκλησία σήμερα μαζί με τους παλαιοτέρους αγίους της και έναν από τους νεω­τέρους. Εορτάζει τον άγιο Ιάκωβο τον Τσαλίκη, τον γνωστό με το προ­σωνύμιο «με συγχωρείτε», τον ηγούμενο της Μονής του οσίου Δαβίδ του Γέροντος, του εν Ευβοία, τον οποίο καθιερώσαμε στην Ιερά Μητρόπολή μας να τον τιμούμε ιδιαιτέρως στην ενορία σας.

Ίσως βέβαια κάποιοι να διερω­τώνται, γιατί να τιμούμε αυτούς τους νέους αγίους της Εκκλησίας μας; Δεν αρκούν άραγε οι παλαιό­τε­ροι άγιοι, των οποίων τα ονόμα­τα διαβάσαμε σήμερα το πρωί στο Συναξάριο;

Ο λόγος για τον οποίο τιμούμε τους νέους αγίους δεν σχετίζεται με εμάς τους ανθρώπους. Η τιμή των αγίων δεν εξαρτάται από εμάς αλλά από τον Θεό. Ο Θεός είναι Εκείνος ο οποίος αναδεικνύει τους αγίους, Εκείνος ο οποίος τους αγιάζει, Εκείνος ο οποίος τους δίδει τη χάρη του για να επιτελούν «θαυμάσια, μεγάλα».

Θα μπορούσε βεβαίως ο Θεός να δίδει τη χάρη του στους αγίους με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην γίνεται εμφανής στους υπόλοιπους αν­θρω­πους. Αλλά η χάρη του Θεού «πάντας ανθρώπους θέλει σωθή­ναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν». Αποβλέπει δηλαδή ο Θεός και επιδιώκει και στη δική μας σωτηρία, γι᾽ αυτό και επιτρέπει οι άγιοι, και ιδιαιτέρως οι νεώτεροι άγιοι, αυτοί οι οποίοι έζησαν στον αιώνα μας, στην εποχή μας, αυτοί τους οποίους κάποιοι από εμάς τους συνήντησαν, τους γνώρισαν ή και συνδέθηκαν πνευματικά μαζί τους, να έχουν τη χάρη του Θεού ορατή και στους άλλους ανθρώ­πους. Επιτρέπει ο Θεός να θερα­πεύ­­ουν ασθένειες, να θαυματουρ­γούν και να κάνουν διάφορα θαυ­μαστά πράγματα όχι ως αξιοθέατα, αλλά για να παρακινούν με αυτά τους ανθρώπους να πιστεύσουν στον Θεό.

Τα ίδια θαύματα και τα ίδια χαρί­σματα είχαν και οι παλαιοί άγιοι, αλλά επειδή συνέβησαν στο παρελ­θόν κάποιοι μπορεί να μην τα πι­στεύουν, γιατί δεν τα είδαν, ή κα­ποιοι μπορεί να νομίζουν ότι οι βιογράφοι τους υπερβάλλουν, ή ακόμη ότι όλα αυτά που συνέβαι­ναν κάποτε, δεν μπορούν να συμ­βαίνουν στις ημέρες μας.

Όμως η χάρη του Θεού και η α­γιότητα δεν είναι είδος μου­σει­α­κό, δεν είναι κάτι που υπήρχε σε άλ­λες εποχές και όχι σήμερα, γι᾽ αυ­­τό και ο Θεός χαριτώνει τους εκλεκτούς δούλους του, προκειμέ­νου να βλέπουμε και εμείς τη χάρη του και να τον πιστεύουμε και να αντι­λαμβανόμαστε ότι σε όποια επο­­χή και αν ζούμε η αγιότητα είναι κατορθωτή με τη χάρη του Θεού και θα πρέπει να αγωνισθού­με και εμείς για να την αποκτήσου­με.

Κι ακόμη ο Θεός καθιστά τη χάρη του στους νέους αγίους εμφανή, για να δείξει και σε μας ότι είναι παρών στη ζωή των εκλεκτών του, είναι παρών στη ζωή όσων τον επικαλούνται και προσπαθούν να τον ακολουθήσουν, είναι παρών για να δείξει μέσω των αγίων και σε μας την αγάπη του.

Αυτή τη χάρη τη βλέπουμε και στη ζωή του αγίου Ιακώβου του Τσαλίκη, ο οποίος από μικρό παιδί αγαπούσε τον Θεό, προσευχόταν, νήστευε και μελετούσε την Αγία Γραφή. Και ο Θεός τον αξίωσε με τη χάρη του να θεραπεύει από πολύ νέος διάφορες ασθένειες, να έχει το προορατικό και το διορατικό χάρισμα, για να βοηθά με αυτά τις ψυ­χές των ανθρώπων που τον πλη­σία­ζαν.

Και ακόμη αξιώθηκε ο άγιος να συλλειτουργεί με τους αγίους αγ­γέλους, όπως μαρτυρούν πολλοί άν­θρωποι, οι οποίοι πήγαιναν στη Μονή του οσίου Δαβίδ, όταν λει­τουρ­­γούσε, και τον έβλεπαν να παραμερίζει πολλές φορές για να περάσει ο άγγελος, που οι άνθρω­ποι καταλάβαιναν ότι έβλεπε ο άγιος εκείνη την ώρα, έστω και αν εκείνοι δεν τον έβλεπαν.

Αυτά είναι ελάχιστα μόνο από όσα θαυμαστά ζούσε με τη χάρη του Θεού ο άγιος Ιάκωβος ο Τσα­λίκης. Μπορεί να καταγόταν από μια φτωχική και ταπεινή οικογέ­νεια, καθώς οι γονείς του ήλθαν, μαζί και με τον άγιο Ιάκωβο σε ηλικία 2 ετών, πρόσφυγες από το Λιβίσι της Μικράς Ασίας, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, διδά­χθη­­κε όμως από την οικογένειά του την αγάπη προς τον Θεό.

Αυτή την αγάπη καλλιέργησε και ο άγιος με πολλή ταπείνωση και έτσι απέκτησε πλούσια τα χαρίσμα­τα του Θεού, τα οποία έθετε πάντο­τε στη διακονία των αδελφών του, για να τους παρηγορεί και να τους ενισχύει, για να τους καθο­δηγεί προς τον Θεό και να θερα­πεύει τις ασθένειές του.

Όλα αυτά τα επέτυχε ο άγιος σε χρόνια δύσκολα, μέσα σε πολέ­μους, σε προβλήματα, σε πειρα­σμούς, σε ανάγκες, χωρίς ευκολίες και ανέσεις, χωρίς ανθρώπινη βοή­θεια, αλλά με πολλή προσπάθεια και αγώνα και με τη χάρη του Θεού.

Και αυτό διδάσκει και σε μας που τι­μούμε σήμερα τη μνήμη του ο άγιος Ιάκωβος. Ότι, δηλαδή, σε όποι­­ες συνθήκες και εάν ζούμε, εάν αγαπούμε τον Θεό, θα πρέπει να προσπαθούμε να ζούμε σύμ­φω­να με το θέλημά του, να ζούμε με ταπείνωση και με προσευχή, τηρώ­ντας τις νηστείες και μελετώντας τον λόγο του. Και τότε η χάρη του Θεού θα αγιάσει και εμάς και θα μας αξιώσει της αιωνίου βασιλείας του.

Περισσότερες φωτογραφίες:

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.