Το Γ’ Ιερατικό Συνέδριο στην Μητρόπολη Χίου

Μία επί πλέον σπουδαία σε οργάνωση και περιεχόμενο πνευματική ευκαιρία εδόθη στον Ιερό Κλήρο της Χίου με την πραγματοποίηση του από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκο καθιερωθέντος ανά διετίαν, Γ΄ Ιερατικού Συνεδρίου στο “Κουκουνάρειο” Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Παναγίας Λατομιτίσσης Χίου, την Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2025, με θέμα: “Οριοθέτηση της Χριστιανικής Πίστεως: Δοξασίες και Κακοδοξίες”.

Μετά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας στον Ενοριακό Ιερό Ναό Παναγίας Λατομιτίσσης και την Εναρκτήριο Ακολουθία στο Πνευματικό Κέντρο, ήρχισαν οι εργασίες του Γ΄ Ιερατικού Συνεδρίου με την συμμετοχή όλου του Ιερού Κλήρου της Χίου και με πρώτον Εισηγητήν τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκο, ο οποίος, με αγιογραφική και αγιοπατερική τεκμηρίωση, ανέλυσε το θέμα: “Και παν πνεύμα ο μη ομολογεί τον Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα, εκ του Θεού ούκ εστι” (Α’ Ιωάννου δ,3). Ο Σεβασμιώτατος ιδιαίτερα ετόνισε ότι ο προσδιορισμός “Ορθοδοξία” δεν είναι επαρκής για την οριοθέτηση της πίστεως, αφού και άλλοι προσανατολισμοί και δοξασίες μπορούν να χρησιμοποιούν τον όρο σύμφωνα με τα πιστεύω τους. Εμείς πρέπει οριοθετώντας την πίστη μας να τονίζουμε την ορθόδοξη χριστιανική θεολογία.

Ο Χριστός είναι η βάση και το περιεχόμενο της πίστεώς μας και καμμιά αναφορά σ’ αυτήν δεν έχει ουσία και νόημα χωρίς τον Χριστόν. Ανέφερε δε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα τις ευχές των ημερών, ότι δεν μπορούμε να λέμε “Καλές Γιορτές”, αλλά “Καλά Χριστούγεννα”! Να ακούγεται και να τονίζεται ο Χριστός. Μάλιστα αυτές τις ημέρες με την Διευθύντρια της Β΄/βάθμιας Εκπαίδευσης την Ελλογιμωτάτη κ. Ευτυχία Μ. Βλυσίδου περιερχόμεθα τα Σχολεία μας και προσφέρουμε στα παιδιά της Α΄ Γυμνασίου την Καινή Διαθήκη, με κείμενο και μετάφραση, ώστε να έχουν αυτό το ανυπολόγιστης αξίας δώρο και να το μελετούν σ’ όλη τους τη ζωή. Προανήγγειλε δε την από της αρχής του νέου έτους ενημέρωση των Αρχιερατικών Επιτρόπων επί των Αιρέσεων, ώστε κατά δίμηνο να καταρτίζουν τους Ιερείς των Επιτροπειών τους, ίδιαίτερα για τις νέες αιρέσεις.

Ακολούθησε η Β΄ εισήγηση από τον Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο Πρωτοπρ. του Οικουμ. Θρόνου κ. Δημήτριο Κ. Γεόμελο, ο οποίος παρουσίασε το θέμα “Μάρτυρες του Ιεχωβά”. Κλείνοντας ανέφερε:

“Σεβασμιώτατε, ἀδελφοί μου!

Πρέπει σ’ αὐτό τό σημεῖο νά τονίσουμε, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ποιμαντική ποτέ δέν χρησιμοποίησε τά δόγματα καί τούς Ἱερούς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας ὡς “κανόνια”, γιά νά σκοτώσει τόν ἄνθρωπο. Τά χρησιμοποίησε μόνο ὡς ἰαματικά μέσα. Ὡς τρόπους θεραπείας. Ἡ ποιμαντική ἀγωνία γιά τήν εὕρεση καί τήν σωτηρία τῶν ἀπολεσθέντων προβάτων ποτέ δέν ἐπέτρεψε διαβαθμίσεις στήν ἔννοια τῆς Ὀρθοδοξίας. Δέν ὑπάρχει ὀρθοδοξία super καί ὀρθοδοξία ἁπλῆ. Ὑπάρχει μόνο “ἡ ἅπαξ παραδοθεῖσα τοῖς ἁγίοις ΜΙΑ πίστις¨.

Ἡ ὁριοθέτηση τῆς ὀρθοδόξου πίστεως δέν μπορεῖ νά μοιάζει μέ ποδοσφαιρικό ἀγῶνα, ὅπου μετρᾶμε τά τέρματα πού βάλαμε στούς αἱρετικούς. Καί εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι αὐτό τό κατάλαβαν καί κάποιοι ἀναρχικοί νεαροί καί ἔγραψαν σ’ ἕνα τοῖχο τῶν Ἀθηνῶν τό εἰρωνικό μήνυμα “Εἰδωλολάτρες-Χριστιανοί, 7-0”.

Ποτέ δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε τά λόγια τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ὁ ὁποῖος καταδικάζοντας τήν ποδοσφαιροποίηση τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνα, λέγει: ” Οὐ γάρ νικῆσαι ζητοῦμεν, ἀλλά προσλαβεῖν ἀδελφούς, ὧν τῷ χωρισμῷ σπαρασσόμεθα”. Σκοπός μας δέν εἶναι νά φωνάζουμε “γκόλ” ἤ τούς “φάγαμε”. Σκοπός μας εἶναι νά ξαναφέρουμε τά παραστρατημένα ἀδέλφια μας στό σπίτι. Στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Ὁριοθέτηση τῆς πίστεως ποτέ δέν σημαίνει μισαλλοδοξία. “Ἄν γάρ μισήσῃς πῶς ἐπιστρέψεις ῤαδίως τόν πλανώμενον;” ρωτάει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Καί κάπου ἀλλοῦ τονίζει: “Οὐκ αὐθεντίας δεῖ τῷ διδασκάλῳ μόνον ἀλλά καί προσηνείας πολλῆς”. Καί προσήνεια σημαίνει κατά τόν Χρυσορρήμονα Ἰωάννη ὄτι ὁ ποιμήν διδάσκει ἀκόμη καί “τούς ἀντιδιατιθεμένους ἐν ἀνεξικακίᾳ καί πραΰτητι”.

Αὐθεντία, λοιπόν, καί προσήνεια πρέπει νά συμβαδίζουν. Αὐθεντία καί προσήνεια εἶναι τά δύο χέρια τοῦ ποιμένος, μέ τά ὁποῖα ἐργάζεται γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Μέ τό ἔνα χέρι, τήν αὐθεντία, κρατάει τούς πασσάλους τοῦ φράκτη γερά στή θέση τους, γιά νά μή μετατεθοῦν τά ὅρια τῆς μάνδρας πού τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Χριστός. Καί μέ τό ἄλλο χέρι, τήν προσήνεια, ἀφ’ ἑνός κρατάει τά ἐντός τῆς μάνδρας πρόβατα καί ἀφ’ ἑτέρου βγάζοντας αὐτό τό χέρι καί ἔξω ἀπό τήν μάνδρα ἀγκαλιάζει καί ξαναφέρνει μέσα τά πλανημένα πρόβατά του.

Εὐχαριστῶ.”

Στη συνέχεια, ο Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος κ. Δημήτριος Φώτης, Γραμματεύς της Ιεράς Μητροπόλεως, ανέλυσε το θέμα: “Παραθρησκευτικές Ομάδες ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ”, όπου ανέφερε:

“Σεβασμιώτατε, σεβαστοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ καὶ πατέρες,

Εἶναι τιμή μου ποὺ βρίσκομαι σήμερα ἐδῶ γιὰ νὰ μοιραστῶ μαζί σας κάποιες σκέψεις γύρω ἀπὸ ἕνα θέμα τὸ ὁποῖο εἶναι ἐξαιρετικὰ ἐπίκαιρο καὶ κρίσιμο: «Παραθρησκευτικὲς ὁμάδες τῆς Νέας Ἐποχῆς».

Ἡ ἐποχή μας χαρακτηρίζεται ἀπὸ μιὰ ἔντονη πνευματικὴ ἀναζήτηση, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ μιὰ ἐπικίνδυνη σύγχυση. Στὸ πλαίσιο αὐτό, οἱ παραθρησκευτικὲς ὁμάδες τῆς λεγόμενης Νέας Ἐποχῆς ἐμφανίζονται ὡς ἐναλλακτικὲς μορφὲς πνευματικότητας, ὑποσχόμενες εἰρήνη, αὐτογνωσία, θεραπεία καὶ ὑπέρβαση τῶν ὁρίων τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης. Ὅμως, πίσω ἀπὸ τὸ ἑλκυστικὸ προσωπεῖο τους κρύβεται μιὰ βαθιὰ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του, ὅπως ἔχει ἐπισημανθεῖ καὶ στὰ ἐπίσημα συνοδικὰ κείμενα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος περὶ παραθρησκείας.

Ἡ Νέα Ἐποχὴ δὲν εἶναι μία συμπαγὴς ἰδεολογία, ἀλλὰ ἕνας ἀσαφὴς χῶρος, ὅπου συναντῶνται ἀνατολικὲς θρησκευτικὲς δοξασίες, ἀποκρυφιστικὲς πρακτικές, ψευδοεπιστημονικὲς μέθοδοι αὐτογνωσίας καὶ θεραπείας, μυστικισμός, ἀστρολογία καὶ διάφορες «ἐνεργειακὲς» ἀντιλήψεις. Πρόκειται γιὰ ἕναν σύγχρονο συγκρητισμό, ὁ ὁποῖος ἀρνεῖται τὴν ἀποκεκαλυμμένη ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἀντικαθιστᾶ μὲ ἕναν αὐτοθεωτικὸ ἀνθρωποκεντρισμό, ὅπου ὁ ἄνθρωπος θεωρεῖται «θεὸς τοῦ ἑαυτοῦ του», ὅπως ἀναλύει καὶ ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνὸς στὶς μελέτες του περὶ παραθρησκείας.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς προειδοποιεῖ: «τὸ Πνεῦμα λέγει ῥητῶς ὅτι ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί τινες τῆς πίστεως προσέχοντες πνεύμασι πλάνοις καὶ διδασκαλίαις δαιμονίων» (Α΄ Τιμ. 4,1). Ἡ προφητικὴ αὐτὴ φράση περιγράφει μὲ ἀκρίβεια τὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς μας.

Στὸν χῶρο τῶν παραθρησκευτικῶν ὁμάδων τῆς Νέας Ἐποχῆς συναντοῦμε πλῆθος ἐκφάνσεων. Κάποιες προβάλλονται ὡς «γυμναστικὲς» ἢ «τεχνικὲς εὐεξίας», ὅπως ἡ γιόγκα καὶ ὁ διαλογισμός, ἐνῷ στὴν πραγματικότητα ἀποτελοῦν λατρευτικὲς πρακτικὲς τοῦ Ἰνδουισμοῦ καὶ τοῦ Βουδισμοῦ, γεγονὸς ποὺ ἔχει ἐπισημανθεῖ ρητὰ ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἄλλες ὁμάδες κινοῦνται στὸν χῶρο τοῦ ἀποκρυφισμοῦ: μαντεῖα, ἀστρολογία, κάρτες ταρώ, ρέικι καὶ διάφορες μορφὲς ἐνεργειακῶν «θεραπειῶν», γιὰ τὶς ὁποῖες ὑπάρχει σαφὴς κριτικὴ στὴ σύγχρονη ὀρθόδοξη θεολογικὴ βιβλιογραφία.

Ἡ Ἁγία Γραφὴ ἀπαγορεύει ρητὰ τέτοιες πρακτικές καὶ ὁ Μέγας Βασίλειος, στὶς ἐπιστολές του περὶ μαντείας καὶ δεισιδαιμονίας, τὶς χαρακτηρίζει ὡς «ὑποταγὴν εἰς τὰ δαιμόνια».

Συναντοῦμε ἐπίσης ψευδοχριστιανικὲς ὀργανώσεις, οἱ ὁποῖες χρησιμοποιοῦν χριστιανικὴ ὁρολογία, μιλοῦν γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ φαινομενικὰ ἀντλοῦν ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, ἀλλὰ ἀρνοῦνται τὰ κεντρικὰ δόγματα τῆς πίστεως, ὅπως τὴν Ἁγία Τριάδα, τὴ θεότητα τοῦ Κυρίου, τὰ Μυστήρια καὶ τὴν ἀποστολικὴ Παράδοση. Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, στὸ ἔργο του «Ἄνθρωπος καὶ Θεάνθρωπος», ὑπογραμμίζει ὅτι «οἱαδήποτε ἀλλοίωση τῆς θεανθρωπίνης ἀληθείας ὁδηγεῖ σὲ πνευματικὴ ἀπάτη».

Παράλληλα, ὁ νεοπαγανιστικὸς χῶρος προβάλλει μιὰ ἐξιδανικευμένη εἰκόνα τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς θρησκευτικότητας, μὲ στόχο συχνὰ τὴν ὑπονόμευση τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος μᾶς ὑπενθυμίζει χαρακτηριστικά: «Ὅπου Χριστός, ἐκεῖ ἀνακαινισμός· οὐκ ἐπιστροφὴ εἰς τὰ παλαιά».

Ἡ ἐξάπλωση τῶν ὁμάδων αὐτῶν δὲν ἀποτελεῖ ἁπλῶς κοινωνικὸ φαινόμενο, ἀλλὰ βαθὺ πνευματικὸ πρόβλημα. Ἡ ἐποχή μας χαρακτηρίζεται ἀπὸ πνευματικὸ κενὸ καὶ ἀναζήτηση νοήματος, σὲ μιὰ κοινωνία ὅπου ὁ Θεὸς ἔχει παραμερισθεῖ.

Γιὰ ποιοὺς λόγους ἑλκύονται οἱ ἄνθρωποι στὶς ὁμάδες τῆς Νέας Ἐποχῆς; Κατὰ κανόνα, διότι ζητοῦν νόημα ζωῆς, ἐμπειρία, θεραπεία συναισθηματικῶν πληγῶν καὶ αἴσθηση κοινότητας. Οἱ ὁμάδες αὐτὲς προσφέρουν εὔκολες «λύσεις», ψυχολογικὴ στήριξη καὶ ὑποσχέσεις ἐπιτυχίας, ὑγείας καὶ ἐσωτερικῆς γαλήνης, χωρὶς μετάνοια, χωρὶς Σταυρό, χωρὶς Ἐκκλησία καὶ χωρὶς Μυστήρια. Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς τόνιζε ὅτι ὅλες οἱ ἀνθρώπινες «σωτηρίες» ἔξω ἀπὸ τὸν Χριστὸ εἶναι φαντασίες.

Οἱ κίνδυνοι γιὰ τὴν ψυχὴ εἶναι σοβαροί. Οἱ ὁμάδες αὐτὲς παραμορφώνουν τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, ἀκυρώνουν τὴ μοναδικότητα τῆς σωτηρίας ἐν Χριστῷ καὶ ὁδηγοῦν συχνὰ σὲ ψυχολογικὴ καὶ πνευματικὴ ἐξάρτηση.

Ἡ ἀπάντηση τῆς Ἐκκλησίας δὲν πρέπει νὰ εἶναι φοβικὴ ἢ ἐπιθετική, ἀλλὰ φωτισμένη, πατρικὴ καὶ θεραπευτική. Ὁ Χριστὸς μᾶς ὑπενθυμίζει: «Ἐγὼ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή» (Ἰω. 14,6). Ἡ ἐνορία καλεῖται νὰ γίνει χῶρος ζωντανῆς κατήχησης καὶ σχέσης.

Ποιμαντικά, ἡ ἀντιμετώπιση τῶν παραθρησκευτικῶν ὁμάδων τῆς Νέας Ἐποχῆς ἀπαιτεῖ διάκριση, ἀγάπη πρὸς τὰ θύματα, οὐσιαστικὴ κατήχηση καὶ συνεργασία μὲ τὶς ἐπίσημες δομὲς τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως προτείνουν καὶ τὰ συνοδικὰ ποιμαντικὰ κείμενα.

Ὁ ἱερέας ὀφείλει νὰ γνωρίζει βασικὰ στοιχεῖα γιὰ τὶς κύριες ὁμάδες ποὺ δραστηριοποιοῦνται στὸν χῶρο του, νὰ ἐνημερώνεται ἀπὸ σχετικὰ ἔντυπα, ἀπὸ τὰ κείμενα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὥστε νὰ διακρίνει τί κρύβεται πίσω ἀπὸ «οὐδέτερες» ὀνομασίες, ὅπως «κέντρο αὐτογνωσίας», «σχολὴ διαλογισμοῦ», «σεμινάρια ἐπιτυχίας». Δὲν χρειάζεται βέβαια κάθε ἱερέας νὰ γίνει «εἰδικός», ἀλλὰ νὰ ξέρει ποῦ νὰ ἀπευθυνθεῖ γιὰ βοήθεια, ἐνημέρωση, ὑλικό, ἐνίοτε καὶ γιὰ νομικὴ στήριξη ὅταν προκύπτουν ἀκραῖα φαινόμενα.

Ἐμεῖς δὲν καταγγέλλουμε τὸν πλανεμένο ἄνθρωπο, ἀλλὰ τὴν πλάνη. Ὁ Χριστὸς «οὐκ ἦλθε ψυχὰς ἀνθρώπων ἀπολέσαι, ἀλλὰ σῶσαι» (Λουκ. 9,56). Τὰ μέλη τέτοιων ὁμάδων συχνὰ εἶναι πληγωμένα, ἀπογοητευμένα ἀπὸ ἀνθρώπινες σχέσεις, ἴσως καὶ ἀπὸ κακὴ ἐκκλησιαστικὴ ἐμπειρία. Χρειάζονται χῶρο νὰ μιλήσουν, νὰ ἀκουστοῦν, νὰ νιώσουν ὅτι δὲν ἀπορρίπτονται, ἀλλὰ καλοῦνται σὲ ἐπιστροφή.

Πολλὲς παραθρησκευτικὲς ἰδέες βρίσκουν ἔδαφος σὲ ἐπιφανειακὴ γνώση τῆς Ὀρθόδοξης Πίστεως. Ἐκεῖ ὅμως ὅπου ὑπάρχει ζωντανὴ ἐμπειρία Θείας Λατρείας, συχνὴ Θεία Κοινωνία μὲ προετοιμασία, ἐνοριακὴ κοινότητα, νεανικὲς συνάξεις, σοβαρὴ κατήχηση, ἡ γοητεία τῆς Νέας Ἐποχῆς ἐξασθενεῖ. Ὁ λόγος τοῦ Κυρίου «γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (Ἰω. 8,32) εἶναι καὶ ποιμαντικὸ πρόγραμμα.

Ἡ Ἐκκλησία προσφέρει τὴν ἀληθινὴ θεραπεία τῆς ψυχῆς μὲ τὰ ἱερὰ Μυστήρια, τὴν προσευχή καὶ τὴν ἄσκηση. Ὅποιος ζεῖ μέσα σ᾿ αὐτήν, δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ ἄλλες «πνευματικότητες». Ἡ ἀληθινὴ εἰρήνη καὶ χαρὰ βρίσκονται μόνο στὴ ζωντανὴ σχέση μὲ τὸν Χριστό.

Ἡ ποιμαντικὴ μας εὐθύνη εἶναι μεγάλη. Δὲν ἀρκεῖ νὰ καταγγείλουμε τὴν πλάνη· ὀφείλουμε νὰ δείξουμε τὸν δρόμο τῆς ἀλήθειας, ποὺ εἶναι Πρόσωπο: ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

Ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Στήκετε καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις» (Β΄ Θεσ. 2,15). Ἂς μείνουμε λοιπὸν σταθεροὶ στὴν Ὀρθόδοξη πίστη μας καὶ ἂς γίνουμε φῶς μέσα στὸν κόσμο ὁ ὁποῖος σκοτίζεται ἀπὸ ψευδοπνευματικότητες. Διότι μόνο ὁ Χριστὸς εἶναι «τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον» (Ἰω. 1,9).

Σᾶς εὐχαριστῶ θερμά“.

Τέταρτος Εισηγητής, σύμφωνα με το πρόγραμμα του Συνεδρίου ήτο ο κ. Βασίλειος Άραπατσάνης, Θεολόγος, ο οποίος παρουσίασε το θέμα: “Πεντηκοστιανοί – Ευαγγελικοί”. Στο τέλος του λόγου του σημείωσε:

“Σεβασμιώτατε,
σεβαστοί πατέρες,

Από τα λίγα που αναφέραμε παραπάνω γίνεται φανερό το πόσο ακόμη περισσότερο οι Ευαγγελικοί και Προτεστάντες απομακρύνθηκαν από την Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία και την σώζουσα αλήθεια που αυτή διαφυλάττει μέσα στην ιστορία. Ως συνέπεια αυτού είναι η απουσίατης αγιαστικής Χάριτος των ιερών μυστηρίων που λαμβάνουμε μέσα στην Εκκλησία μας.

Και κατ’ επέκταση την απουσία του Αγίου Πνεύματος που συγκροτεί τον όλο θεσμό της Εκκλησίας με κεφαλή τον Κύριο μας Ιησού Χριστό. Συνεπώς δεν μπορούμε να μιλάμε για Εκκλησία μέσα στον χώρο τον Ευαγγελικών και Πεντηκοστιανών εφόσον οιίδιοι στην πράξη αρνήθηκαν την Μία Εκκλησία και διασπάστηκαν σε πολλές γι’ αυτούς εκκλησίες, γι’ εμάς ‘όμως εφόσον αποκόπηκαν από το ένα σώμα της Εκκλησίας με την μία κεφαλή τον Κύριον Ιησού Χριστό αποτελούν αιρέσεις και όχι εκκλησία“.

Ο Σεβασμιώτατος, στο τέλος, ευχαρίστησε τους ομιλητάς και, αφού εξήγγειλε και άλλες δράσεις, ευχήθηκε επιτυχία στο Αντιαιρετικό έργο των Κληρικών μας, με την οριοθέτηση της πίστεώς μας, την κατάρτιση των πιστών και την επιστροφή των πλανεμένων προς σωτηρία ψυχών.

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.