19/07/2025 19/07/2025 Άγιος Ιουστίνος ο φιλόσοφος και μάρτυς Απολογία Α’ Οι μαρτυρίες περί της Θεότητας του Χριστού Για να μη αντιτείνει δε κανείς, τι εμποδίζει και ο από εμάς λεγόμενος Χριστός να είναι άνθρωπος από ανθρώπους και να έχει κάνει τις θαυματουργίες τις οποίες λέμε με μαγική τέχνη, γι’ αυτό δε να έχει φανεί ότι είναι υιός...
19 Ιουλίου, 2025 - 20:45
Τελευταία ενημέρωση: 19/07/2025 - 19:29

Άγιος Ιουστίνος ο φιλόσοφος και μάρτυς: Οι μαρτυρίες περί της Θεότητας του Χριστού

Διαδώστε:
Άγιος Ιουστίνος ο φιλόσοφος και μάρτυς: Οι μαρτυρίες περί της Θεότητας του Χριστού

Άγιος Ιουστίνος ο φιλόσοφος και μάρτυς
Απολογία Α’

Οι μαρτυρίες περί της Θεότητας του Χριστού

Για να μη αντιτείνει δε κανείς, τι εμποδίζει και ο από εμάς λεγόμενος Χριστός να είναι άνθρωπος από ανθρώπους και να έχει κάνει τις θαυματουργίες τις οποίες λέμε με μαγική τέχνη, γι’ αυτό δε να έχει φανεί ότι είναι υιός του Θεού, ήδη θα προβάλουμε την απόδειξη, μη πιστεύοντες στους λέγοντας, αλλά πειθόμενοι κατ’ ανάγκην στους προφητεύοντας τα πράγματα πριν γίνουν, διότι τα βλέπουμε να έγιναν και να γίνονται όπως προφητεύθηκαν. Αυτή θα φανεί και σε σας, όπως νομίζουμε, μέγιστη και αληθεστάτη απόδειξη.

Πράγματι μερικοί άνθρωποι μεταξύ των Ιουδαίων κατέστησαν προφήτες του Θεού, διά των οποίων το προφητικό πνεύμα προκήρυξε τα μέλλοντα να γίνουν πριν γίνουν. Και οι κατά καιρούς βασιλείς των Ιουδαίων αποκτήσαντες τις προφητείες τους, συντεταγμένες υπ’ αυτών των προφητών, όπως λέχθηκαν όταν αυτοί, προφήτευαν στην δική τους γλώσσα, σε βιβλία, τις εκτιμούσαν βαθέως.

Όταν δε ο Πτολεμαίος, ο βασιλιάς των Αιγυπτίων, συγκρότησε βιβλιοθήκη και φρόντισε να συγκεντρώσει τα συγγράμματα όλων των ανθρώπων, πληροφορημένος και περί των προφητειών τούτων, έστειλε προς τον τότε βασιλέα των Ιουδαίων Ηρώδη ζητώντας να του αποσταλούν τα βιβλία των προφητειών1.

Και ο μεν βασιλιάς Ηρώδης τα απέστειλε γραμμένα στην προαναφερθείσα εβραϊκή τους γλώσσα. Επειδή δε δεν ήταν κατανοητά στους Αιγυπτίους2 τα γραφόμενα σ’ αυτά, πάλι έστειλε και του ζήτησε να του αποστείλει ανθρώπους οι οποίοι θα τα μετέφραζαν στην Ελληνική γλώσσα.

Και αφού πραγματοποιήθηκε τούτο, έμειναν τα βιβλία και πλησίον των Αιγυπτίων έως τώρα, και υπάρχουν παντού σε όλους τους Ιουδαίους, οι οποίοι αναγινώσκοντες αυτά δεν κατανοούν τα λεγόμενα, αλλά μας θεωρούν εχθρούς και πολεμίους, φονεύοντες και τιμωρούντες μας ομοίως με σας, οσάκις δύνανται, όπως δύνασθε να πεισθείτε. Διότι κατά τον προσφάτως γενόμενο ιουδαϊκό πόλεμο ο Βαρχωχέβας, ο αρχηγός της επανάστασης των Ιουδαίων3, μόνο για τους Χριστιανούς διέταξε να απάγονται σε τρομερές τιμωρίες, αν δεν αρνούνταν τον Ιησού Χριστό και δεν βλασφημούσαν.

Λοιπόν στα βιβλία των προφητών θα βρούμε να προεξαγγέλλεται ότι ο Ιησούς Χριστός μας γεννάται δια παρθένου, ανδρώνεται, θεραπεύει πάσαν νόσο και πάσαν ασθένεια (Ματθ. 4,23. 9,35), ανιστά νεκρούς, φθονείται, αγνοείται, σταυρώνεται, αποθνήσκει, ανίσταται και ανέρχεται στους ουρανούς, είναι και καλείται υιός Θεού, και ότι επίσης στέλλονται υπ’ αυτού σε κάθε γένος ανθρώπων μερικοί κήρυκες και ότι άνθρωποι εξ εθνικών πιστεύουν σ’ αυτόν περισσότερο· τούτο δε προφητεύθηκε πριν να φανεί αυτός, άλλοτε προ πέντε χιλιάδων ετών, άλλοτε προ τριών χιλιάδων, άλλοτε προ δύο χιλιάδων, άλλοτε πάλι προ χιλίων και άλλοτε προ οκτακοσίων· διότι κατά την διαδοχή των γενεών εμφανίζονταν προφήτες οι μεν κατόπιν των δε.

Ο Μωυσής λοιπόν, ο πρώτος προφήτης, είπε αυτολεξεί τα εξής· «ο άρχοντας δεν θα λείψει από τον Ιούδα ούτε ο ηγέτης από τους μηρούς αυτού, έως ότου έλθει εκείνος για τον οποίο επιφυλάσσεται η αρχή· και αυτός θα είναι προσδοκία των εθνών, δένων τον πώλο του στο κλήμα, πλύνων σε αίμα σταφυλής την στολή του». (Γεν. 49, 10 έ).
Είναι λοιπόν δικό σας έργο να εξετάσετε με προσοχή και να μάθετε, έως ποια εποχή υπήρχε άρχοντας και βασιλιάς μεταξύ των Ιουδαίων από το γένος τους· υπήρχε μέχρι της φανερώσεως του Ιησού Χριστού, του δικού μας διδασκάλου και ερμηνευτή των ακατάληπτων προφητειών του, όπως προλέχθηκε υπό του θείου αγίου προφητικού Πνεύματος δια του Μωυσέως, ότι δεν θα λείψει άρχοντας από τους Ιουδαίους, έως ότου έλθει εκείνος για τον οποίο προορίζεται το βασίλειο.

Ο δε Ιούδας είναι ο προπάτορας των Ιουδαίων, από τον οποίο έλαβαν και το όνομα τους Ιουδαίοι. Και σεις μετά την φανέρωση του και στους Ιουδαίους βασιλεύσατε και καταλάβατε όλη την χώρα τους.

Το δε ‘‘αυτός θα είναι προσδοκία των εθνών’’ ήταν δηλωτικό του ότι από όλα τα έθνη θα τον αναμείνουν να επανέλθει, το οποίο είναι δυνατόν να δείτε με τους οφθαλμούς και να πεισθείτε με τα πράγματα· διότι από όλα τα γένη των ανθρώπων αναμένουν τον στην Ιουδαία σταυρωθέντα, μετά τον οποίο ευθύς αμέσως η γη των Ιουδαίων παραδόθηκε σε σας δοριάλωτη.

Το δε «δένων τον πώλο του στο κλήμα και πλύνων στο αίμα της σταφυλής την στολή του» ήταν σύμβολο δηλωτικό των όσων θα γίνονταν στον Χριστό και θα πράττονταν υπ’ αυτού.

Διότι κάποιος πώλος όνου στεκόταν σε κάποια είσοδο της κώμης δεμένος σε κλήμα, τον οποίο διέταξε να φέρουν τότε σ’ αυτόν οι μαθητές του, και μόλις τον έφεραν αναβάς κάθισε και εισήλθε στα Ιεροσόλυμα, όπου υπήρχε το μέγιστο ιερό των Ιουδαίων, το οποίο καταστράφηκε έπειτα από σας και έπειτα σταυρώθηκε, για να ολοκληρωθεί το υπόλοιπο της προφητείας. Διότι το «πλύνων στο αίμα σταφυλής την στολή του» ήταν προαγγελτικό τού πάθους το οποίο επρόκειτο να υποστεί, καθαρίζοντας με αίμα τους πιστεύοντας σ’ αυτόν.

Η υπό του θείου Πνεύματος δια του προφήτου καλούμενη στολή είναι οι σ’ αυτόν πιστεύοντες άνθρωποι, στους οποίους κατοικεί το παρά του Θεού σπέρμα, ο Λόγος. Η δε έκφραση «αίμα της σταφυλής» σημαίνει ότι ο μέλλων να φανεί θα έχει αίμα, όχι όμως από ανθρώπινο σπέρμα, αλλ’ από θεία δύναμη. Η δε πρώτη δύναμη μετά τον Πατέρα των όλων και δεσπότη Θεό και υιός είναι ο Λόγος. Με ποιον τρόπο αυτός σαρκωθείς έγινε άνθρωπος θα πούμε στα εξής. Διότι κατά τον ίδιο τρόπο που δεν κατασκεύασε άνθρωπος το αίμα της αμπέλου, αλλ’ ο Θεός, έτσι και τούτο το αίμα προμηνυόταν ότι δεν θα προέλθει από ανθρώπινο σπέρμα αλλ’ από δύναμη Θεού, όπως προείπαμε.

1. Η παράδοση αυτή τοποθετείται στο πρώτο μισό του γ΄ π.Χ. αιώνος επί Πτολεμαίου Φιλαδέλφου (285-247) και του σύγχρονου αρχιερέα των Ιουδαίων και βέβαια όχι του πολύ μεταγενεστέρου Ηρώδη. Ίσως ο Ιουστίνος έγραψε «βασιλεύοντι ιερεί». Πρόκειται και περί της διηγήσεως για την μετάφραση των Εβδομήκοντα.

2. Στους Έλληνες της Αιγύπτου ακριβέστερα.

3. Η δεύτερη ιουδαϊκή επανάσταση κατά των Ρωμαίων, υπό την ηγεσία του Βαρχωχέβα, συνέβη κατά την εποχή του Ιουστίνου (132–135).

Ιουστίνου φιλοσόφου και μάρτυρος «Άπαντα τα έργα», των Πατερικών Εκδόσεων «Γρηγόριος ο Παλαμάς».

Πηγή: pemptousia.gr (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

google-news Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.

Διαδώστε:
Ροή Ειδήσεων