Η κλήση των πρώτων τεσσάρων μαθητών του Χριστού. Άραγε είμαστε και εμείς όλοι μέσα;

Στην όχθη της λίμνης Τιβεριάδος ο Χριστός συναντάει δύο ζευγάρια αδελφών, τους Σίμωνα και Ανδρέα και τους Ιάκωβο και Ιωάννη, στα δύο ψαράδικα πλοία τους. Ανεβαίνει στο καΐκι του Σίμωνα και διδάσκει τον λαό που είναι συγκεντρωμένος στην ακροθαλασσιά. Όταν τελειώνει, λέει στον Σίμωνα να προχωρήσει με το πλοίο του στα βαθιά και να ρίξει εκεί τα δίχτυα για ψάρεμα.

Ο Σίμων απαντάει πως όλη τη νύχτα κοπίασαν με το ψάρεμα, αλλά δεν έπιασαν τίποτα, όμως θα υπακούσει σε αυτό που του λέει ο Χριστός. Τα δίχτυα του πιάνουν τόσο πολλά ψάρια που κοντεύουν να σχιστούν. Θαμπωμένος από το θαύμα, γονατίζει και παρακαλεί τον Χριστό να βγει από το πλοίο του επειδή αισθάνεται την αμαρτωλότητά του. Και ο Χριστός τον καθησυχάζει λέγοντάς του πως στο εξής θα ψαρεύει ανθρώπους. Αμέσως και οι τέσσερεις ψαράδες αφήνουν τα πλοία τους και ακολουθούν τον Ιησού.

Ακούγοντας την περικοπή αυτή, τίθεται ένα ερώτημα για να μας προβληματίσει όλους. Αν ο Χριστός καλεί και τον καθένα μας να τον ακολουθούμε με προθυμία, πίστη και μεγάλη αφοσίωση. Βέβαια μας καλεί να είμαστε πολύ κοντά Του! Αυτό σημαίνει να έχει την πρώτη θέση στην ζωή μας. Να εγκαταλείψουμε όχι μόνο το κακό και την διαστροφή στα οποία μας παρασύρει ο «Άρχων του αιώνος τούτου», αλλά, όταν χρειάζεται, να αφήσουμε και τα πιο ευλογημένα πράγματα όπως είναι η επαγγελματική σταδιοδρομία και οι συγγενείς.

Το πιο σημαντικό νομίζω είναι πως η ορθοδοξία μας θέλει ενωμένους με το Χριστό. Δεν φτάνει να γίνουμε καλοί άνθρωποι. Ο αγώνας μας είναι να γίνουμε Χριστιανοί, να προχωρούμε στην κάθαρση από τα πάθη μας, στον φωτισμό μας και με την χάρη του Θεού να ενωνόμαστε όσο το δυνατόν μαζί Του.

Η ειλικρινής εξομολόγηση, η θεία Κοινωνία και η μελέτη της Αγίας Γραφής είναι υποχρεωτικά και αποτελούν σπουδαία βοηθήματα στον αγώνα μας. Η εκκλησία μας μάς δίνει όλα τα εφόδια και την καθοδήγηση για την πορεία μας. Και συγχρόνως έχουμε το παράδειγμα και τις μεσιτείες των Αγίων μας και κυρίως την χάρη του Θεού. Φτάνει να δεχόμαστε την κλήση Του σε κάθε περίσταση της ζωής μας.