O Άγιος Θεόδωρος Αρχιεπίσκοπος Εδέσσης για το τον εκφοβισμό (μπούλινγκ) που υφίστατο που δεν μπορούσε να μάθει γράμματα και πώς το κατάφερε

Ανήρ από την Έδεσσαν, Συμεών ονόματι, έλαβε γυναίκα καλουμένην Μαρίαν και διήγον εναρέτως αμφότεροι. Δεν απέκτησαν δε άρρεν τέκνον, μόνον μίαν θυγατέρα, ήτις εγέννησεν εμέ τον Εμέσσης Επίσκοπον χρηματίσαντα.

Μετέβαινον λοιπόν λυπούμενοι οι εμοί προπάτορες πολλάκις εις τον Ναόν του Κυρίου, δεόμενοι να τους δώση υιόν και να του τον αφιερώσουν εκ νεότητος.

Και μίαν ημέραν, όπου ήτο το πρώτον Σάββατον των αγίων Νηστειών, απήλθε πάλιν η γυνή με τον άνδρα της εις τον Ναόν των Αγίων Αποστόλων, και εδέοντο του Θεού να τους δώση υιόν ως άνωθεν.

Κατά την επομένην νύκτα είδον αμφότεροι εις το ενύπνιόν των τον Άγιον Θεόδωρον, και έλεγε ταύτα προς τον Μέγαν Παύλον· «Ιδού, μαθητά του Κυρίου, πώς παρακαλεί αυτό το ζεύγος, να γεννήσουν υιόν· λοιπόν δος εις αυτούς την αίτησιν, συ όστις έχεις μεγάλην παρρησίαν προς Κύριον».

Ο δε απεκρίνατο· «Ο Κύριος θέλει δώσει εις αυτούς υιόν τάχιστα, και συ δος εις αυτόν την κλήσιν, ότι όντως δώρον Θεού έσται το τεχθησόμενον».

Η μεν Μαρία εξύπνησε χαίρουσα, και έλεγε προς τον άνδρα το όραμα. Ο δε εβεβαίου, ότι είδε και αυτός τα όμοια.

Εις ολίγας ημέρας συνέλαβεν η γυνή και εγέννησεν υιόν χωρίς λύπην και βάσανον. Όταν δε έγινε το τέκνον δύο ετών, το έφεραν εις τον Αρχιερέα και το εβάπτισεν, ονομάσας αυτό, ως δώρον Θεού, Θεόδωρον*.

Όταν δε έγινε πέντε ετών, τον έβαλαν εις τα γράμματα, εις τα οποία έκαμε δύο έτη και καν ένα μάθημα δεν έμαθε. Τον ωνείδιζον λοιπόν οι γονείς και οι συσχολίται, ο δε διδάσκαλος τον ερράπιζεν, όλοι δε οι επίλοιποι τον ενέπαιζον.

Όθεν μετέβη μίαν εορτήν, όταν έμελλε να λειτουργήση ο Αρχιερεύς, και εκρύβη πρότερον υποκάτω εις την αγίαν Τράπεζαν. Καθώς δε ελειτουργούσαν, απεκοιμήθη ο Θεόδωρος· και βλέπει ένα παιδίον ωραιότατον, το οποίον του έδιδε κηρόμελον, λέγον να γίνη Μοναχός και του έδωκε ράβδον ποιμαντικήν εις την χείρά του.

Τότε ο Θεόδωρος εγνώρισεν, ότι ήτο ο Δεσπότης Χριστός, όστις τον εχειροτόνησεν Αρχιερέα με την ποιμαντορικήν ράβδον όπου του έδωκεν.

Όθεν έπεσεν εις τους αγίους πόδας του, λέγων· «Ευλόγησόν με, Δέσποτα, να μάθω τα ιερά γράμματα». Και καθώς τον ηυλόγησεν ο Κύριος εξύπνησε και εβγήκεν από την αγίαν Τράπεζαν.

Τότε τον ηρώτησεν ο Αρχιερεύς τι εζήτει εκεί και του είπεν όλην την αλήθειαν.

Όθεν θαυμάζων ο Αρχιεπίσκοπος τον έκαμεν Αναγνώστην· από ταύτην την ώραν επρόκοπτε με πόσην ευκολίαν εις τα μαθήματα, ώστε δεν εχρειάζετο να του το ειπή δεύτερον ο διδάσκαλος, αλλά με μίαν φοράν το εμάνθανεν. Όθεν όλοι τον αγαπούσαν και τον εφήμιζον δια την φιλομάθειάν του.

Έμαθε λοιπόν εις ολίγους χρόνους Γραμματικήν, Ρητορικήν και Φιλοσοφίαν θαυμασιώτατα.

Όταν δε ήτο ετών δεκαοκτώ, οι γονείς του απέθανον. Ο δε νέος εμοίρασεν εις δύο όλην την περιουσίαν του, και έδωκε το ένα μέρος εις την αδελφήν αυτού, και μητέρα μου, τα δε επίλοιπα εμοίρασεν εις πτωχούς, δεν εκράτησε δε τίποτε δια τον εαυτόν του, αλλ’ υπήγεν εις την Αγίαν Πόλιν, προσκυνήσας δε τον Τάφον του Κυρίου, έβρεχεν αυτόν με την ροήν των δακρύων του.

Ομοίως και τον Γολγοθάν και όλους τους άλλους Αγίους Τόπους προσκυνήσας, ήλθεν εις την Λαύραν του Αγίου Σάββα, όπου παρεκάλεσε τον Καθηγούμενον Ιωάννην να τον κάμη Μοναχόν.

Ούτος τον εδίδαξε πρότερον τας τάξεις της μοναδικής πολιτείας με πάσαν ακρίβειαν, και κατόπιν τον έκειρεν, έμεινε δε εις την υπακοήν του υποστηρίζων το γήρας του γέροντος αυτού και ελαφρύνων τους πόνους του. Αυτός δε εβασάνιζε την σάρκα του με τας υπηρεσίας της Μονής και άλλας σκληραγωγίας, την δε ψυχήν έτρεφε με την μελέτην της θείας Γραφής και ανάγνωσιν.

* Πρόκειται για τον μετέπειτα Όσιο Θεόδωρο Αρχιεπίσκοπο Εδέσσης ο οποίος γιορτάζει στις 19 Ιουλίου.

Από τον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας», μήνας Ιούλιος, τόμος ζ’.

Πηγή: pemptousia.gr (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.