07/12/2019 07/12/2019 Τα σχολικά εγχειρίδια έρχονται να κριθούν από τη γλυκύτητα των αναμνήσεων και τη βαθιά, πολύ βαθιά κατοίκηση μέσα στην καρδιά μίας ολόκληρης σειράς μετέπειτα κοινωνικών, σεβαστικών, ωρίμων, αγαπητικών ανθρώπων. Ποιος δε θυμάται τον γιον του Γκέκα; «Το παιδί του γιου του Γκέκα». «Ο θείος του ξαδέλφου του ανιψιού του παιδιού του γιου του Γκέκα». Ποιος...
07 Δεκεμβρίου, 2019 - 16:29
Τελευταία ενημέρωση: 07/12/2019 - 17:52

Αναμνήσεις από το «Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ για την πρώτη δημοτικού»

Διαδώστε:
Αναμνήσεις από το «Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ για την πρώτη δημοτικού»

Τα σχολικά εγχειρίδια έρχονται να κριθούν από τη γλυκύτητα των αναμνήσεων και τη βαθιά, πολύ βαθιά κατοίκηση μέσα στην καρδιά μίας ολόκληρης σειράς μετέπειτα κοινωνικών, σεβαστικών, ωρίμων, αγαπητικών ανθρώπων.

Ποιος δε θυμάται τον γιον του Γκέκα;

«Το παιδί του γιου του Γκέκα».

«Ο θείος του ξαδέλφου του ανιψιού του παιδιού του γιου του Γκέκα».

Ποιος δε θυμάται το «μπρούτζινο χεράκι»;

«Στην ξύλινη εξώπορτα του παππού υπάρχει ένα μπρούτζινο χεράκι».

«Όταν θέλεις να σου ανοίξουν, πιάνεις το φιλικό αυτό χεράκι και χτυπάς. Είναι πολύ απλό».

Έτσι απλά, το θρυλικό αυτό σχολικό βιβλίο, «Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ για την πρώτη δημοτικού», το έκλειναν επιλογικά οι στίχοι του Κωστή Παλαμά:

«Ο κόσμος λάμπει // σαν ένα αστέρι // Βουνά και κάμποι // δέντρα, νερά // γιορτάζουν πάλι // καθώς προβάλλει // το καλοκαίρι // Θεού χαρά!».

 

 

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΝΩΤΑ ΤΟΥ ΧΩΜΑΤΟΣ

Τα χνώτα του χώματος αυτού του τόπου, αλλού δε φυσιούνται, αλλά μοναχά προς τα πάνω, παρά μόνον προς τα ψηλά δέονται και θα δέονται. Τόση συζήτηση για τα σύγχρονα σχολικά βιβλία. Κοιτάζοντας προς τα παλαιά, διακρίνεις την απλότητα, τη χαρά, ένα πολύ διακριτικό διακόνημα προς τις ευλογημένες κληρονομιές αυτού του τόπου, ότι, δηλαδή, από  την Ελλάδα μας, δε γίνεται να λείπει η Παναγιά, η παρακάλεση του Θεού για μια βροχή και το Χριστός Ανέστη.

«Παναγιά μου, Παναγίτσα // που έχεις το Χριστό αγκαλίτσα // πάρε στη χρυσή ποδιά σου // τα παιδάκια της γης κοντά σου // άσπρα, κίτρινα, μαυράκια // όλα του Χριστού αδερφάκια».

«Θε μου, στείλε μια βροχή // μια βροχή, μια σιγανή, // για ν’ ανθίσουν τα λιβάδια // να τρανέψουν τα σιτάρια».

«Παντού κόκκινα αυγά, χαρούμενοι άνθρωποι και Χριστός Ανέστη!».

ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΟ «Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ για την πρώτη δημοτικού», το οποίο απόλεμα είχε κερδίσει την καρδιά, τα παιδιά και τις μετέπειτα αναμνήσεις μίας ολόκληρης σειράς Ελλήνων.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ – ΦΩΤΟ: Κώστας Παναγόπουλος – Πρακτορείο «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ»

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

google-news Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.

Διαδώστε:
Ροή Ειδήσεων